Γιώργος Κυρλάκης: Οι ασφαλιστές κρινόμαστε εκ του αποτελέσματος

Συνέντευξη στη Σούλα Κορμά
Την 1η του Σεπτέμβρη, επτά ασφαλιστικές εταιρείες που συνασφάλιζαν τη «Ι. & Σ. Σκλαβενίτης ΑΕΕ», κατέβαλαν προκαταβολή ύψους 1,8 εκατ. ευρώ στην επιχείρηση, έναντι της συνολικής αποζημίωσης για τη ζημιά 
που υπέστησαν τα κεντρικά γραφεία της από πυρκαγιά, την 1η Αυγούστου.
Με το γεγονός αυτό σαν αφορμή, θελήσαμε να μιλήσουμε με τον κ. Γιώργο Κυρλάκη, τον ασφαλιστή της πληγείσας επιχείρησης, προκειμένου να “ακουστούν” από τα δικά του χείλη περισσότερες λεπτομέρειες. Φυσικά, δεν θα μπορούσαμε να αφήσουμε αναξιοποίητη την “ευκαιρία” για να του θέσουμε κι άλλα ερωτήματα, για την ελληνική ασφαλιστική αγορά γενικότερα, αλλά και για το “μυστικό” των ιδιαίτερα θετικών παραγωγικών και οικονομικών αποτελεσμάτων της «Γ. Κυρλάκης ΑΕΑΠ», το αΆ εξάμηνο του 2009.

Παραδειγματική η αντιμετώπιση των ασφαλιστικών εταιρειών

Κύριε Κυρλάκη, ως ασφαλιστικός διαμεσολαβητής της «Ι. & Σ. Σκλαβενίτης AΕE» θα ήθελα κατ’ αρχάς ένα πρώτο σχόλιό σας για τη ζημιά που υπέστη η επιχείρηση από την πυρκαγιά της 1ης Αυγούστου και για την πρώτη αντίδραση των ασφαλιστικών εταιρειών. 
Γ.Κ.: 
Πριν αναφερθώ στη ζημιά θα ήθελα να σας δώσω κάποια στοιχεία της «Ι. & Σ. Σκλαβενίτης ΑΕΕ». Η εταιρεία ιδρύθηκε το 1969 από τα αδέλφια Γιάννη και Σπύρο Σκλαβενίτη και το φίλο τους Μιλτιάδη Παπαδόπουλο. Είναι αμιγώς ελληνική εταιρεία και διαθέτει 72 καταστήματα, 7.500 υπαλλήλους και εκατοντάδες προμηθευτές, ενώ δραστηριοποιείται μόνο στην Αττική. 
Θεωρώ ότι αυτή η επιχείρηση είναι πρότυπη σχολή για την ελληνική αγορά. Οι ρυθμοί ανάπτυξής της είναι εκπληκτικοί παρά τις δύσκολες μέρες και έχει μια αξιοζήλευτη συμπεριφορά απέναντι σε όλους τους συνεργάτες της. 
Η πυρκαγιά, όπως είναι γνωστό, εκδηλώθηκε την 1η Αυγούστου 2009, στα κεντρικά γραφεία της επιχείρησης. Η όλη αντιμετώπιση των ασφαλιστικών εταιρειών ήταν παραδειγματική, πρωτόγνωρη για τα ελληνικά δεδομένα και μάλιστα σε περίοδο παρατεταμένης οικονομικής κρίσης. Σας καταθέτω ότι το βράδυ της πυρκαγιάς επικοινώνησα με τη leader εταιρεία και με τις συνασφαλίστριες και μου δήλωσαν ακαριαία ότι θα προβούν σε προκαταβολή της ζημιάς, προκειμένου να στηρίξουν άμεσα τον πελάτη μου.
Πράγματι, 1η Σεπτεμβρίου 2009 κατεβλήθη ως προκαταβολή 1.800.000 ευρώ και όλες οι εταιρείες διαβεβαίωσαν τη «Ι. & Σ. Σκλαβενίτη ΑΕΕ» ότι θα μεριμνήσουν για τη σύντομη εξόφληση της ζημιάς. Κατά τη γνώμη μου, ο τρόπος που χειρίστηκαν τη ζημιά αναδεικνύει το ρόλο της ιδιωτικής ασφάλισης στην κοινωνία μας.
Αισθάνομαι περήφανος που συνεργάζομαι με αυτές τις ασφαλιστικές εταιρείες αλλά και που έχω έναν τόσο αξιόπιστο πελάτη, τη «Ι. & Σ. Σκλαβενίτη ΑΕΕ», από το 1981. Θα ήθελα να ευχαριστήσω την εταιρεία πραγματογνωμόνων «Πασκάλ ΑΕ», όλο το προσωπικό της εταιρείας μου καθώς και την κόρη μου Τάνια, για την απεριόριστη συμπαράσταση που είχα σε αυτή τη ζημιά. Είμαι περήφανος, γιατί όλη η ομάδα απέδωσε το καλύτερο.

Γιατί χαρακτηρίζετε πρωτόγνωρη για τα ελληνικά δεδομένα την αντιμετώπιση των ασφαλιστικών εταιρειών που συνασφαλίζουν τη «Σκλαβενίτης»; 
Γ.Κ.: 
Είμαι στο χώρο από το 1973, δεν μου έχει ξανασυμβεί να είναι σε εξέλιξη η ζημιά, να μην έχει σβήσει η πυρκαγιά και να μου μιλούν για προκαταβολές…

Πού το αποδίδετε;
Γ.Κ.: 
Στη μακροχρόνια σχέση που έχει η «Ι. & Σ. Σκλαβενίτης» με κάποιες ασφαλιστικές εταιρείες. Από το 1969 που ιδρύθηκε η επιχείρηση, δύο ασφαλιστικές εταιρείες, και πιο συγκεκριμένα η Generali ως leader και η Εθνική ως συνασφαλίστρια, συμμετείχαν σε όλα τα ασφαλιστήρια συμβόλαια. 
Επίσης, από το 1969 μέχρι σήμερα, η επιχείρηση είχε μόνο δύο διαμεσολαβούντες: το συχωρεμένο Στρουσόπουλο, από το 1969 μέχρι το 1981, οπότε και ανέλαβα την αποκλειστική ευθύνη της ασφάλισης των περιουσιακών της στοιχείων. 
Θα έλεγα ότι οι μακροχρόνιες συνεργασίες είναι σαν το παλιό καλό κρασί. Έχουν δυναμική. Δημιουργούνται σχέσεις αμοιβαίας εμπιστοσύνης, όπου ο διαμεσολαβητής είναι ο κρίκος μεταξύ ασφαλιστικής εταιρείας και πελάτη.
Ξέρετε, με την ταχύτητα που αποζημιώνεται η συγκεκριμένη ζημιά, και ακριβοδίκαια θα έλεγα, δημιουργούμε ένα προηγούμενο. Όλοι απαιτούν, κι έτσι πρέπει να είναι, να αποζημιώνονται στο ακέραιο και το γρηγορότερο. Οι ασφαλιστικές εταιρείες πρέπει να το συνειδητοποιήσουν αυτό, μερικές όπως βλέπετε το έχουν κάνει πράξη. 

Βάσει ποιων κριτηρίων επιλέγετε τις εταιρείες με τις οποίες συνεργάζεστε, ειδικά στους μεγάλους κινδύνους;
Γ.Κ.: 
Τα κριτήρια επιλογής εταιρειών που συμμετέχουν σε μεγάλους κινδύνους για μένα είναι τρία. Πρώτα απ’ όλα, η εξειδίκευση και η τεχνογνωσία των ασφαλιστικών εταιρειών σε παρόμοιους κινδύνους. Δεύτερον, η φερεγγυότητα και η αξιοπιστία των ασφαλιστικών εταιρειών. Και τέλος, η σχέση που έχω με τις συγκεκριμένες εταιρείες. Όπως σας είπα προηγουμένως, οι μακροχρόνιες συνεργασίες έχουν άλλη δυναμική. Δημιουργούνται σχέσεις αμοιβαίας εμπιστοσύνης. 

Πώς θα περιγράφατε το ρόλο που διαδραματίζει η εταιρεία leader και ο ασφαλιστικός διαμεσολαβητής σε συνασφαλιστήρια συμβόλαια μεγάλων κινδύνων; 
Γ.Κ.: 
Ο ρόλος του leader στη συνασφάλιση είναι πραγματικά πολύ σημαντικός. Ο leader συντάσσει το ασφαλιστήριο συμβόλαιο, προσδιορίζει με σαφήνεια τους όρους, τις καλύψεις, τις απαλλαγές, τις εξαιρέσεις και έχει τον πρώτο λόγο στην ασφάλιση και στην αποζημίωση. Οι συνασφαλίστριες εταιρείες συνυπογράφουν το κοινό ασφαλιστήριο και ακολουθούν πιστά το leader και στη ζημιά. Το συγκεκριμένο ασφαλιστήριο κάλυπτε πλήρως τη «Ι. & Σ. Σκλαβενίτης». Ήταν ένα από τα πιο καλοδουλεμένα ασφαλιστήρια συμβόλαια της αγοράς και σε αυτό έχει συμβάλει πάρα πολύ η Generali ως leader, η οποία διαθέτει εξειδίκευση στον εμποροβιομηχανικό κίνδυνο.
Όσον αφορά το δικό μου ρόλο, πιστεύω ότι ήταν ουσιαστικός και αποτελεσματικός, όχι μόνο στην αποζημίωση αλλά και στην άρτια ασφάλιση του κινδύνου. Όπως γνωρίζετε, όλοι κρινόμαστε εκ του αποτελέσματος.
Σε κάθε περίπτωση, οι μεγάλοι κίνδυνοι απαιτούν υπευθυνότητα, σοβαρότητα και άρτια επαγγελματική κατάρτιση. Πριν την ασφάλιση θα πρέπει να ακτινογραφηθεί ο κίνδυνος, να γίνει άρτια περιγραφή του και να προσδιοριστούν επακριβώς οι αξίες στην ασφαλιστική εταιρεία, προκειμένου να αποφύγουμε την υπερασφάλιση ή την υπασφάλιση.

Η  Ένωση να αναδείξει το ρόλο των ασφαλιστικών εταιρειών

Κύριε Κυρλάκη, χαρακτηρίσατε παραδειγματική την αντιμετώπιση του συγκεκριμένου συμβάντος από τις ασφαλιστικές εταιρείες. Θεωρείτε ότι η ΕΑΕΕ αξιοποιεί επικοινωνιακά τέτοιου είδους γεγονότα, προκειμένου να προάγει στο ευρύ κοινό την ανάγκη της ασφάλισης των περιουσιακών του στοιχείων;
Γ.Κ.:
 Πιστεύω ότι προς αυτή την κατεύθυνση κινείται τα τελευταία χρόνια η Ένωση. Εκτιμώ ότι πολύ σύντομα θα αξιοποιήσει τις κινήσεις αυτές των ασφαλιστικών εταιρειών και θα αναδείξει το ρόλο τους. Θα πρέπει, όμως, και το κοινό μας, οι καταναλωτές, να καταλάβουν ότι τα ακραία καιρικά φαινόμενα δεν ξέρουμε πότε και ποιον θα χτυπήσουν, και σε τι έκταση…
Πιστεύω ότι η Ένωση θα συμβάλει στο να πείσει τους πελάτες ότι θα πρέπει να έχουν μια πλήρη κάλυψη για όλους τους κινδύνους. να καταλάβουν ότι χρειάζονται την ασφαλιστική εταιρεία τη δύσκολη στιγμή, γιατί εμείς είμαστε για τις δύσκολες στιγμές.

Στέκομαι στο ρήμα που χρησιμοποιείτε, στο ότι η Ένωση –οι ασφαλιστικές εταιρείες, γενικότερα– πρέπει «να πείσει τους πελάτες». Γιατί δεν έχει συνειδητοποιηθεί ακόμη, από τους ιδιώτες κυρίως, η ανάγκη της ασφάλισης των περιουσιακών τους στοιχείων, μετά από όλα αυτά τα καταστροφικά γεγονότα που έχουμε βιώσει τα τελευταία χρόνια (σεισμούς, πυρκαγιές, πλημμύρες, κ.ο.κ.);
Γ.Κ.: 
Βασικός λόγος είναι η δυσπιστία των καταναλωτών. Σκεφτείτε ότι κάποιος είχε ασφαλίσει το αυτοκίνητό του, έχει μια ζημιά και πρέπει να αποζημιωθεί για 200 ευρώ. Όταν η απάντηση κάποιων ασφαλιστικών εταιρειών ήταν ότι θα πληρωθεί μετά από τρεις μήνες ή δύο μήνες ή ένα μήνα, αντιλαμβάνεστε την ψυχολογία αυτού του πελάτη. Σκέφτεται: αν δεν μπορεί να με αποζημιώσει άμεσα η ασφαλιστική εταιρεία για 200 ευρώ, όταν χάσω το σπίτι μου, που στοιχίζει 500.000 ευρώ ή 1 εκατ. ευρώ, τι θα κάνει; Άρα, λοιπόν, η δυσπιστία των καταναλωτών είχε μια λογική. 
Βέβαια, πρέπει να λάβουμε υπόψη μας και το ότι οι περισσότεροι Έλληνες δεν είναι προνοητικοί. Είναι η νοοτροπία μας αυτή. Οι περισσότεροι περιμένουν την τελευταία στιγμή για να κάνουν κάτι, σκεπτόμενοι ότι το …κακό δεν θα βρει τους ίδιους. 
Θεωρούν, δυστυχώς, την ιδιωτική ασφάλιση ως κάτι δευτερεύον, και όχι μόνο για την κάλυψη της περιουσίας τους, αλλά και για την ασφάλεια ζωής τους, και για τα συνταξιοδοτικά τους και για τη νοσηλεία τους –εξίσου σημαντικά, γιατί όλοι ξέρουμε ότι η κοινωνική ασφάλιση νοσεί.

Ο καταναλωτής εμπιστεύεται τον καταξιωμένο επαγγελματία ασφαλιστή

Το τελευταίο διάστημα πληθαίνουν οι φωνές συναδέλφων σας που κάνουν λόγο για τον οξύ ανταγωνισμό που υφίστανται από άλλα δίκτυα, ενώ δεν είναι λίγοι και εκείνοι που διατυπώνουν δυσοίωνες προβλέψεις για το μέλλον των ελεύθερων δικτύων. Ποια είναι η δική σας εκτίμηση;
Γ.Κ.: 
Όταν μου μιλάτε για άλλα δίκτυα, προφανώς εννοείτε το bancassurance και την direct πώληση. Αν διαβάσει κανείς προσεκτικά την έρευνα της Opinion για το bancassurance που δημοσιεύετε στο τελευταίο τεύχος της «Ασφαλιστικής Αγοράς», θα βγάλει σημαντικά συμπεράσματα. 
Τα δύο βασικά πλεονεκτήματα των τραπεζικών υπαλλήλων έναντι ενός ασφαλιστή είναι ο έτοιμος πελάτης και η μεγαλύτερη ασφάλεια και αξιοπιστία. Και σας ερωτώ: ποιος καταξιωμένος διαμεσολαβητής, με κύρος στην αγορά, δεν έχει ευρύ πελατολόγιο και αξιοπιστία; Σε αυτά οφείλει την ύπαρξή του. Για μένα καταρρίπτονται και τα δύο πλεονεκτήματα αμέσως.
Αντίθετα, εάν προσέξουμε τα μειονεκτήματα των τραπεζικών υπαλλήλων, θα δούμε ότι υστερούν σε χρόνο, σε εμπειρία, γνώση και εξειδίκευση. Το ελεύθερο δίκτυο εργάζεται όλο το 24ωρο, διαθέτει περισσότερη εμπειρία, γνώση και εξειδίκευση.
Η έρευνα αποδεικνύει ότι στην ελληνική αγορά ο καταναλωτής εμπιστεύεται τον καταξιωμένο επαγγελματία ασφαλιστή. Αξίζουν συγχαρητήρια στο περιοδικό σας γι’ αυτή την έρευνα και τη δημοσίευση, γιατί πραγματικά αναδεικνύει τα πλεονεκτήματα του ελεύθερου διαμεσολαβητή. Μας βοηθάτε στο έργο μας και μας τονώνετε κιόλας. Πιστεύω ότι όλοι οι συνάδελφοι πρέπει να τη μελετήσουν προσεκτικά, για να βγάλουν τα συμπεράσματά τους.

Θεωρείτε, δηλαδή, ότι οι καταξιωμένοι ασφαλιστικοί διαμεσολαβητές δεν έχουν λόγο να φοβούνται για το μέλλον. Από την άλλη, όμως, βλέπουμε τον αριθμό των ασφαλιστικών διαμεσολαβητών να μειώνεται συνεχώς…
Γ.Κ.: 
Δεν έχουν λόγο ανησυχίας. Το πρόβλημα για μένα είναι στους νέους συναδέλφους, στο “νέο αίμα”. Εκεί πραγματικά υπάρχει πρόβλημα. Σκεφτείτε ότι ένας νέος ασφαλιστικός διαμεσολαβητής, για να έχει ένα γραφείο με έναν υπάλληλο υποαπασχολούμενο, χρειάζεται σήμερα περίπου 40.000 ευρώ ετησίως. Εδώ, πράγματι έχουμε πρόβλημα στα ελεύθερα δίκτυα και γι’ αυτό μιλάμε για συρρίκνωση. Ειδικά για τους νέους, πραγματικά οι εποχές είναι δύσκολες –οφείλω να το ομολογήσω– αλλά για τους καταξιωμένους, για τα γραφεία με κύρος, με εμπιστοσύνη, που έχουν άριστες σχέσεις με τις ασφαλιστικές εταιρείες, εκτιμώ ότι δεν υπάρχει πρόβλημα.
Τα δίκτυα, πάντως, θα πρέπει να συνεργάζονται άριστα με τις ασφαλιστικές εταιρείες, οι οποίες θα πρέπει με κάθε τρόπο να τα στηρίζουν, να τα εκπαιδεύουν άριστα, να τα εμπιστεύονται και να τα καθοδηγούν, ώστε να επιτυγχάνεται ο κοινός στόχος.

Όπου κοινός στόχος, προφανώς, είναι η ανάπτυξη της ελληνικής ασφαλιστικής αγοράς. Πώς αξιολογείτε την τωρινή κατάσταση και τι διαβλέπετε για το μέλλον;
Γ.Κ.: 
Λόγω της παρατεταμένης παγκόσμιας οικονομικής κρίσης όλη η αγορά βρίσκεται σε δυσκαμψία. Λογικό είναι και η ασφαλιστική αγορά να βρίσκεται σε άμεσο κίνδυνο, αφού, πέραν των οικονομικών προβλημάτων, οι εταιρείες αντιμετωπίζουν και τα ακραία παγκόσμια καιρικά φαινόμενα –φαινόμενο της εποχής μας–, τα οποία δημιουργούν υψηλές εκταμιεύσεις. Ο σκληρός ανταγωνισμός ωθεί τις ασφαλιστικές εταιρείες σε υποτιμολογήσεις των προϊόντων τους και αύξηση του κόστους αποζημίωσης. Πιστεύω, πάντως, ότι μεσοπρόθεσμα υπάρχει προοπτική ανάπτυξης των ασφαλιστικών εταιρειών.

Τον τελευταίο χρόνο και με αφορμή τις ανακοινώσεις πώλησης της Εθνικής Ασφαλιστικής και της ΑΤΕ Ασφαλιστικής, πολλοί μίλησαν για τον κίνδυνο αφελληνισμού της αγοράς, αν ευοδώνονταν οι συγκεκριμένες επιχειρηματικές κινήσεις. Ποια είναι η δική σας άποψη;
Γ.Κ.: 
Είμαι Έλληνας. αγαπώ τη χώρα μου. Θα ήθελα ειδικά η Εθνική αλλά και η ΑΤΕ Ασφαλιστική όπως και ισχυρά ιδιωτικά ελληνικά σχήματα να παραμείνουν στην αγορά, γιατί θα είναι πραγματικά μοχλός πίεσης για τις ξένες εταιρείες. 
Ξέρετε, αν επικρατήσουν στην αγορά μας καθαρά οι ξένες ασφαλιστικές εταιρείες, τους κανόνες του παιχνιδιού δεν θα τους αποφασίζουν οι Έλληνες. Βεβαίως, συνεργάζομαι και θα συνεργάζομαι και με τις ξένες εταιρείες, αλλά θα ήθελα και την ελληνική φωνή να είναι ισχυρή στις αποφάσεις της ασφαλιστικής βιομηχανίας. 

Ολοκληρώνοντας τη συζήτησή μας, κύριε Κυρλάκη, θα μας “αποκαλύψετε” πώς επετεύχθησαν τα αποτελέσματα εξαμήνου που ανακοινώσατε πρόσφατα για την Εταιρεία σας, ειδικά υπό τις παρούσες γενικότερες συνθήκες;
Γ.Κ.: 
Το 2009, έχουμε αύξηση της κερδοφορίας περίπου κατά 150% και της παραγωγής κατά 35% και λαμβανομένου υπόψη ότι το 2008 ήταν μια κρίσιμη χρονιά, διπλασιάσαμε την κερδοφορία μας συγκριτικά με το 2007. Προσδοκούμε ότι και το 2010 θα συνεχιστεί η ανοδική πορεία της Εταιρείας και αυτό οφείλεται στην προσπάθεια που κάνει όλο το προσωπικό και βεβαίως στη σημαντική βοήθεια που μου προσφέρει η κόρη μου Τάνια, η διάδοχός μου στην εταιρεία. Δημιουργήσαμε ένα πλάνο εργασίας όλοι μαζί, με στόχο την ανάπτυξη, και βλέπω ότι πάμε πάρα πολύ καλά.