Την άποψη αυτή υποστηρίζει ο Ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, κ. Νίκος Χουντής, στη συνέντευξη που παραχώρησε στην «Ασφαλιστική Αγορά», με αφορμή τις εξελίξεις που σημειώνονται στο θέμα της χρηματοπιστωτικής εποπτείας, μετά την εμφάνιση της χρηματοπιστωτικής και οικονομικής κρίσης, σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο
επίπεδο.
Ο Έλληνας Ευρωβουλευτής επισημαίνει ότι υπάρχει κίνδυνος να οδηγηθούμε σε ένα είδος «ανταγωνισμού κανόνων», όπου τα χρηματοοικονομικά κεφάλαια θα διαλέγουν τη χώρα με το πιο χαλαρό ρυθμιστικό πλαίσιο. Όπως αναφέρει, η ευρωομάδα της Αριστεράς, της οποίας είναι μέλος, θα καταθέσει συγκεκριμένες προτάσεις και τροπολογίες, όσον αφορά τη χρηματοπιστωτική ρύθμιση.
Ο κ. Χουντής στη συνέντευξή του κάνει ειδική αναφορά σε δυο συγκρουόμενες θέσεις, που επικρατούν: αυτής που υποστηρίζει την ελεύθερη αγορά και τη χαλάρωση τυχόν ρυθμίσεων του χρηματοοικονομικού τομέα, και αυτής που υποστηρίζει ότι η πρόσφατη κρίση απαιτεί από εμάς να βάλουμε ένα οριστικό τέλος στην ασυδοσία των αγορών. Το πλαί
σιο πάνω στο οποίο διεξάγεται η σύγκρουση αυτή, προσθέτει, είναι οι δύο νέοι εποπτικοί «κύκλοι» που θα θεσπιστούν από την ΕΕ, δηλαδή το Ευρωπαϊκό
Σύστημα Χρηματοπιστωτικής Εποπτείας (ΕΣΧΕ) και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Συστημικού Κινδύνου (ΕΣΣΚ) (σ.σ.: στο θέμα του ΕΣΧΕ και του ΕΣΣΚ αναφέρεται εκτενώς η «Ασφαλιστική Αγορά» στο τεύχος 392, της 1ης Δεκεμβρίου 2009).
Σχετικά με τη νέα Συνθήκη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τη Συνθήκη της Λισαβόνας, που τέθηκε σε εφαρμογή την 1η Δεκεμβρίου 2009, επισημαίνει ότι δεν πρόκειται να αυξηθούν οι αρμοδιότητες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, όσον αφορά τα χρηματοπιστωτικά θέματα. Κρίνει τη Συνθήκη ως ανεπαρκή στον τομέα του δημοκρατικού ελλείμματος των ευρωπαϊκών θεσμών, και ιδιαίτερα των θεσμών εκείνων που παράγουν την οικονομική και νομισματική πολιτική της Ένωσης.
Τέλος, σε ερώτηση αν οι άνθρωποι του ελληνικού ασφαλιστικού χώρου μπορούν να απευθύνονται (και μέσω της Ασφαλιστικής Αγοράς) στον Έλληνα Ευρωβουλευτή, για θέματα αρμοδιότητάς του, ο κ. Χουντής απαντά ότι «θα αποτελούσε σημαντική βοήθεια στο έργο μας, η συνεχής επικοινωνία με τους ανθρώπους του ελληνικού ασφαλιστικού χώρου».
Συνέντευξη στη Μαρίνα Κουρμπέλα
Κύριε Χουντή, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο απέκτησε αυξημένες αρμοδιότητες σε χρηματοπιστωτικά θέματα με τη Συνθήκη της Λισσαβόνας, που τέθηκε ήδη σε εφαρμογή την πρώτη Δεκεμβρίου 2009;
Ν.Χ.: Με την εφαρμογή της συνθήκης της Λισσαβόνας δεν πρόκειται να αυξηθούν οι αρμοδιότητες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, όσον αφορά τα χρηματοπιστωτικά θέματα. Δυστυχώς, και αυτή η συνθήκη κρίνεται ανεπαρκής στον τομέα του δημοκρατικού ελλείμματος των ευρωπαϊκών θεσμών, και ιδιαίτερα των θεσμών εκείνων που παράγουν την οικονομική και νομισματική πολιτική της Ένωσης. Όπως θα γνωρίζετε, οικονομικοί θεσμοί όπως η ΕΚΤ απολαμβάνουν μια άνευ προηγουμένου “ανεξαρτησία”, η οποία το μόνο που έχει καταφέρει είναι να δημιουργήσει ένα “κράτος εν κράτει” εντός της Ένωσης. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της άρνησης δημοσιοποίησης στοιχείων που αφορούσαν το ύψος της έκθεσης των εμπορικών τραπεζών στα “τοξικά” ομόλογα, καθώς και το ύψος της ρευστότητας που δέχτηκαν από την ΕΚΤ, ύστερα από σχετικό μου ερώτημα.
Η Αριστερά έχει επανειλημμένα καταθέσει, τόσο στο εθνικό όσο και στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο, προτάσεις για το δημοκρατικό εκσυγχρονισμό και έλεγχο των Οικονομικών και Νομισματικών θεσμών.
Ποιες είναι οι αρμοδιότητες της Επιτροπής Οικονομικής και Νομισματικής Πολιτικής και της ad hoc Επιτροπής για τη Χρηματοπιστωτική, Οικονομική και Κοινωνική Κρίση του Ευρωκοινοβουλίου, των οποίων εσείς είστε μέλος;
N.X.: Όπως κάθε Επιτροπή του ΕΚ, έτσι και οι Επιτροπές στις οποίες είμαι μέλος έχουν τις εξής υποχρεώσεις: να γνωμοδοτούν προς την Ολομέλεια για προτεινόμενες Οδηγίες και Κανονισμούς που εκδίδει η Κομισιόν, να εξετάζουν θέματα που εμπίπτουν στην αρμοδιότητά τους και να “ανακρίνουν” στις ακροάσεις τους ασκούντες την οικονομική και νομισματική πολιτική.
Πιο συγκεκριμένα, η Επιτροπή Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων είναι αρμόδια για θέματα όπως η οικονομική και νομισματική πολιτική της Ένωσης, η λειτουργία των οικονομικών και νομισματικών θεσμών, η φορολογία εντός της ΕΕ, το χρηματοπιστωτικό σύστημα καθώς και η εποπτεία των αγορών.
Η ειδική Επιτροπή για τη Χρηματοπιστωτική, Οικονομική και Κοινωνική Κρίση, από την άλλη, έχει ως κύριο μέλημά της την ανάλυση και την αξιολόγηση της χρηματοπιστωτικής, οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, καθώς και τις επιπτώσεις της στα κράτη μέλη και την Ένωση, γενικότερα. Για το σκοπό αυτό προβαίνει στις αναγκαίες επαφές και οργανώνει ακροάσεις με τα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με εθνικά, ευρωπαϊκά και διεθνή ιδρύματα και φόρα, με τα κοινοβούλια και τις εθνικές κυβερνήσεις των κρατών μελών και τρίτων χωρών, καθώς και με εκπροσώπους της επιστημονικής κοινότητας.
Ποια είναι η θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με τις βελτιώσεις της Χρηματοπιστωτικής Εποπτείας;
Ν.Χ.: Όπως θα γνωρίζετε, σε έναν θεσμό όπως είναι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, που αντιπροσωπεύει πολιτικούς συσχετισμούς, δεν μπορεί να υπάρξει εύκολα μια ενιαία θέση, ειδικά για ένα ζήτημα όπως η χρηματοπιστωτική εποπτεία. Στην πράξη, στο θέμα αυτό, συγκρούονται δυο διαφορετικές θέσεις. Αυτή που υποστηρίζει την ελεύθερη αγορά και τη χαλάρωση τυχόν ρυθμίσεων του χρηματοοικονομικού τομέα και αυτή που υποστηρίζει ότι η πρόσφατη κρίση απαιτεί από εμάς να βάλουμε ένα οριστικό τέλος στην ασυδοσία των αγορών. Το πλαίσιο πάνω στο οποίο διεξάγεται η σύγκρουση αυτή είναι οι δύο
νέοι εποπτικοί «κύκλοι» που θα θεσπιστούν από την ΕΕ, δηλαδή το Ευρωπαϊκό Σύστημα Χρηματοπιστωτικής Εποπτείας και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Συστημικού Κινδύνου.
Οι διαφωνίες μας σχετίζονται με τις αρμοδιότητες και τις εξουσίες που θα έχουν αυτοί οι οργανισμοί, στην προσπάθειά τους να ρυθμίσουν μια αγορά που έχει μεγαλώσει πάρα πολύ τα τελευταία χρόνια.
Ποια είναι τα κύρια χαρακτηριστικά της νέας Αρχιτεκτονικής της Χρηματοπιστωτικής Εποπτείας της Ευρωπαϊκής Ένωσης;
Ν.Χ.: Επιγραμματικά, η Κομισιόν προτείνει τη δημιουργία δυο νέων ρυθμιστικών “κύκλων”. Ο πρώτος (ΕΣΧΕ) θα αποτελείται από ένα δίκτυο εθνικών χρηματοπιστωτικών εποπτικών αρχών, οι οποίες θα συνεργάζονται με τρεις Ευρωπαϊκές Εποπτικές Αρχές: την Ευρωπαϊκή Αρχή Τραπεζών, την Ευρωπαϊκή Αρχή Κινητών Αξιών και Αγορών και την Ευρωπαϊκή Αρχή Ασφαλίσεων και Επαγγελματικών Συντάξεων. Αυτός ο πρώτος κύκλος θα έχει ως στόχο να ενισχύσει τη συνεργασία των εθνικών εποπτικών αρχών, να εναρμονίσει αυτές με την κοινοτική νομοθεσία και να αποστέλλει συστάσεις και τεχνικούς κανόνες όποτε αυτό κρίνεται απαραίτητο.
Ο δεύτερος κύκλος (ΕΣΣΚ) αφορά το μάκρο επίπεδο και έχει ως καθήκον να παρακολουθεί και να αξιολογεί πιθανές απειλές για τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα, οι οποίες ενδέχεται να προκύψουν από μακροοικονομικές εξελίξεις και από εξελίξεις στο πλαίσιο του χρηματοπιστωτικού συστήματος στο σύνολό του.
Πιστεύετε πως η εφαρμογή του νέου συστήματος, που θα ασκεί μικροπροληπτική και μακροπροληπτική εποπτεία, θα έχει αποτρεπτικά αποτελέσματα, ως προς την εμφάνιση νέων χρηματοπιστωτικών κρίσεων;
Ν.Χ.: Από την εποχή της “φούσκας της Τουλίπας” στην Ολλανδία το 1637 έως την εποχή των “τοξικών” ομολόγων και των CDS στις ΗΠΑ το 2008, έχουν περάσει 371 χρόνια συσσωρευμένης χρηματοπιστωτικής εμπειρίας. Παρόλα αυτά, οι αιτίες που γεννούν τις χρηματοπιστωτικές κρίσεις δεν έχουν ακόμα τεθεί στην ατζέντα των νομοθετικών ρυθμίσεων της Κομισιόν.
Για μας, ο χρηματοοικονομικός τομέας έχει διογκωθεί επικίνδυνα σε σχέση με την πραγματική οικονομία, ενώ ο ανταγωνισμός μεταξύ των κεφαλαίων οδηγεί σε περισσότερη αστάθεια και κίνδυνο. Η ΕΕ, εκτός από ένα σύνολο εποπτικών αρχών που θα ελέγχει τις δραστηριότητες του χρηματοοικονομικού τομέα, οφείλει να δημιουργήσει και ένα σύνολο αυστηρών κανόνων, ενιαίων σε όλη την Κοινότητα, ούτως ώστε να μεγιστοποιηθεί η αποτελεσματικότητα του ελέγχου. Οι προτεινόμενες ρυθμιστικές αρχές, όμως, αφήνονται “γυμνές”, από την άποψη ότι τα κράτη μέλη θα είναι υπεύθυνα για τους συγκεκριμένους κανόνες που θα διέπουν τη χρηματαγορά. Εδώ υπάρχει και ο κίνδυνος να οδηγηθούμε σε ένα είδος “ανταγωνισμού κανόνων”, όπου τα χρηματοοικονομικά κεφάλαια θα διαλέγουν εκείνη τη χώρα με το πιο χαλαρό ρυθμιστικό πλαίσιο.
Γι’ αυτό το λόγο, η ευρωομάδα της Αριστεράς θα καταθέσει συγκεκριμένες προτάσεις και τροπολογίες, όσον αφορά τη χρηματοπιστωτική ρύθμιση.
Μπορούν οι άνθρωποι του ελληνικού ασφαλιστικού χώρου, ίσως και μέσω του περιοδικού «Ασφαλιστική Αγορά» να απευθύνονταν σε εσάς για ασφαλιστικά θέματα που έχουν ευρωπαϊκή διάσταση;
N.X.: Ασφαλώς και μπορούν. Θα αποτελούσε σημαντική βοήθεια στο έργο μας η συνεχής επικοινωνία με τους ανθρώπους του ελληνικού ασφαλιστικού χώρου.
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, με βάση τη νέα Συνθήκη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τη Συνθήκη της Λισσαβόνας, συννομοθετεί μαζί με το Συμβούλιο Υπουργών, που εκπροσωπεί τις 27, σήμερα, χώρες μέλη, περίπου για το 95% των “νόμων”, κανονισμών, οδηγιών, κ.λπ. που εκδίδει η ΕΕ.
Επίσης, για πρώτη φορά, ένας αριθμός πολιτών, τουλάχιστον ένα εκατομμύριο, από περισσότερα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μπορούν να ζητήσουν από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να παρουσιάσει πρόταση «ευρωπαϊκού νόμου», για ένα θέμα που κρίνουν ότι χρειάζεται.
Η «Ασφαλιστική Αγορά», με συνεντεύξεις Ευρωβουλευτών και άλλα δημοσιεύματα, θα ενημερώνει τους αναγνώστες της σχετικά με τις εξελίξεις στο χρηματοπιστωτικό τομέα, και γενικά στην οικονομία.
Νικόλαος ΧΟΥΝΤΗΣ – Δραστηριότητες στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
Ο Ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Νίκος Χουντής είναι μέλος του Προεδρείου της Πολιτικής Ομάδας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου «Συνομοσπονδιακή Ομάδα της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς/Αριστερά των Πρασίνων των Βορείων Χωρών»
Μέλος: Επιτροπή Οικονομικής και Νομισματικής Πολιτικής, Ειδική επιτροπή για τη χρηματοπιστωτική, οικονομική και κοινωνική κρίση, Αντιπροσωπεία για τις σχέσεις με την Αλβανία, τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, τη Σερβία, το Μαυροβούνιο και το Κοσσυφοπέδιο.
Αναπληρωτής: Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων, Υποεπιτροπή Ασφάλειας και ¶μυνας, Αντιπροσωπεία στην Επιτροπή Κοινοβουλευτικής Συνεργασίας ΕΕ-Ρωσίας, Αντιπροσωπεία στην Επιτροπή Κοινοβουλευτικής Συνεργασίας ΕΕ-Ουκρανίας.
Ηλεκτρονική διεύθυνση: [email protected]
