Yπέρμαχος της ιδέας για τη δημιουργία μιας ισχυρής Ομοσπονδίας, που θα περικλείει στους κόλπους της ασφαλιστικούς διαμεσολαβητές όλων των βαθμίδων, και «που θα έχει ενιαίο λόγο και δυνατότητα σοβαρής παρέμβασης», είναι η κα Δήμητρα Λύχρου, μέλος του Δ.Σ. της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ασφαλιστικών Πρακτόρων, Γενική Γραμματέας της Ένωσης Επαγγελματιών Ασφαλιστών Ελλάδος, μέλος του Δ.Σ. του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών και διαχειρίστρια της εταιρίας Ερατ. Ι. Λύχρος ΕΠΕ.
Χαρακτηρίζοντας «πολύ χαλαρό» το πλαίσιο που περιβάλλει το επάγγελμα του ασφαλιστικού διαμεσολαβητή, επισημαίνει ότι «η δημιουργία ισχυρών και εξειδικευμένων γραφείων είναι αυτή που θα χαρίσει προοπτική στο επάγγελμα».
Με ιδιαίτερα “σκληρή γλώσσα” μιλάει για το bancassurance, υποστηρίζοντας ότι η ανάπτυξή του γίνεται «χωρίς όρους και υποδομή», για τους τραπεζοϋπαλλήλους, «οι οποίοι αλώνουν το χώρο του επαγγελματία διαμεσολαβητή», αλλά και για συγκεκριμένες πρακτικές ασφαλιστικών εταιριών, «που συναγωνίζονται μεταξύ τους για το ποια θα στρώσει καλύτερα το χαλί στους γυρολόγους και ποια θα καταφέρει να μαζέψει ευκαιριακά το αυτοκίνητο ή το συμβόλαιο πυρός, εξευτελίζοντας και το ασφάλιστρο και την αγορά εν γένει».
Κανόνες δεοντολογίας, απάλειψη αντιεπαγγελματικών πρακτικών, αποφυγή αντισυμβατικών συμπεριφορών προς τους καταναλωτές και μια νέου τύπου ασφαλιστική σύμβαση συνεργασίας είναι θέματα για τα οποία, όπως λέει η κα Λύχρου, πρέπει να πιέσει ο κλάδος των διαμεσολαβούντων.
Κυρία Λύχρου, βρίσκεσθε στο τιμόνι της Εταιρίας σας από το 1981. Η απόφαση να ασχοληθείτε επαγγελματικά με την ασφαλιστική διαμεσολάβηση ελήφθη συναισθηματικά ή λογικά; Ποιες είναι οι παρακαταθήκες που σας συνοδεύουν επαγγελματικά από τον ιδρυτή της Εταιρίας;
Δ.Λ.: Η απόφασή μου να ασχοληθώ επαγγελματικά με την ασφαλιστική διαμεσολάβηση ήταν απόφαση λογική! Η μετέπειτα παραμονή και ενασχόλησή μου ήταν και είναι συναισθηματική!
Όταν ολοκλήρωσα τις νομικές μου σπουδές, η κατεύθυνσή μου δεν ήταν ο ασφαλιστικός χώρος. Μετά από μία σύντομη περιπλάνηση, και χωρίς τουλάχιστον φανερή καθοδήγηση ή πίεση από τον πατέρα μου, πήρα –διόλου εύκολα είναι αλήθεια– την απόφαση να ασχοληθώ με τη δουλειά του ασφαλιστή, με την ευρύτερη έννοια του όρου.
Και ο χώρος και το επάγγελμα με κέρδισε πραγματικά. Πιστεύω πως είναι ένα επάγγελμα που σου δίνει τη δυνατότητα να εξελιχθείς μέχρις εκεί που θέλεις και μπορείς. Κανείς δεν σου ορίζει την οροφή, αρκεί να μελετάς, να εμβαθύνεις, να αναζητάς και να οραματίζεσαι. Τότε θα διευρύνεις την κρίση και τη γνώση σου, μιας και καθημερινά θα αντιμετωπίζεις διαφορετικές, σύνθετες πολλές φορές, προκλήσεις.
Προϋπόθεση όλων, όμως, είναι να είσαι Άνθρωπος. Με αγωγή και αξίες! Και Επαγγελματίας. Mε γνώσεις, ήθος και συνέπεια –αυτές είναι και οι παρακαταθήκες που μου άφησε ο αείμνηστος πατέρας μου, Ερατοσθένης Λύχρος.
Περιγράψτε μας παρακαλώ τη σημερινή εικόνα της Εταιρίας σας (αριθμός συνεργατών, ασκούμενοι κλάδοι, συνεργαζόμενες εταιρίες, κ.ο.κ.).
Δ.Λ.: Η Εταιρία λειτουργεί εδώ και 40 χρόνια πλαισιούμενη από εκλεκτούς συνεργάτες, ασκεί όλους τους κλάδους, με ιδιαίτερη προσήλωση στους Γενικούς, και συνεργάζεται κατά κύριο λόγο με την Ευρωπαϊκή Πίστη ΑΕΓΑ.
Και τούτο, γιατί θεωρώ ότι οι συνεργασίες, όπως και οι βαθιές ανθρώπινες σχέσεις, χτίζονται αργά και σταθερά, και παραμένουν ισχυρές όταν και οι δύο πλευρές έχουν την ίδια οπτική και θέση για τα θεμέλιά τους –γιατί διαφορετικά γκρεμίζονται στον πρώτο ελαφρύ κλυδωνισμό.
Αξιοποιώντας την πείρα σας, θα ήθελα να μας περιγράψετε τις σημαντικότερες αλλαγές που έχουν επέλθει στην ασφαλιστική αγορά τα τελευταία χρόνια, όπως εσείς τις αξιολογείτε, και να μας πείτε πώς αυτές επηρεάζουν τον επαγγελματία ασφαλιστικό πράκτορα.
Δ.Λ.: Για να απαντήσω στο ερώτημά σας θα χρειαζόμουνα πολύ χρόνο και χώρο. Θα συνοψίσω όμως.
Είναι αλήθεια ότι, τα τελευταία χρόνια, έχουν γίνει βήματα για την εξυγίανση και τη βελτίωση των όρων άσκησης της ασφαλιστικής διαμεσολάβησης. Η υποχρεωτική εκπαίδευση, οι εξετάσεις για την απόκτηση της άδειας επαγγέλματος, η ενσωμάτωση της Κοινοτικής Οδηγίας στο εθνικό δίκαιο, η νέα Εποπτική Αρχή –η λειτουργία της οποίας μένει βέβαια να εκτιμηθεί στο μέλλον–, το ασφαλιστήριο συμβόλαιο επαγγελματικής αστικής ευθύνης, κ.λπ.
Όλα τα ανωτέρω θα ήταν βέβαια βήματα προς τη σωστή κατεύθυνση, εάν πράγματι έπειθαν ότι στόχο έχουν την πραγματική εξυγίανση και την απαλλαγή του χώρου από ζιζάνια και αλεξιπτωτιστές. Όμως, δεν αρκεί μία νομοθετική ρύθμιση, κι αυτή στρεβλή και καθυστερημένη, για να εξαγνισθεί ο χώρος.
Στην πραγματικότητα, έχουμε να αντιμετωπίσουμε, αφενός, έναν άνισο ανταγωνισμό από τραπεζοϋπαλλήλους, οι οποίοι αλώνουν το χώρο του επαγγελματία διαμεσολαβητή χωρίς να υποχρεούνται να υποβληθούν στις δοκιμασίες των εξετάσεων, των εξόδων μιας επαγγελματικής έδρας, του ασφαλιστηρίου επαγγελματικής αστικής ευθύνης, της μισθοδοσίας υπαλληλικού προσωπικού, και αφετέρου, μια πολιτική από πλευράς Εταιριών, που συναγωνίζονται μεταξύ τους για το ποια θα στρώσει καλύτερα το χαλί στους γυρολόγους και ποια θα καταφέρει να μαζέψει ευκαιριακά το αυτοκίνητο ή το συμβόλαιο πυρός, εξευτελίζοντας και το ασφάλιστρο και την αγορά εν γένει.
Στα σημερινά πλαίσια λειτουργίας της αγοράς, όπου και εναλλακτικά δίκτυα διανομής “διεκδικούν” μέρος των εργασιών σας, ποιο είναι το συγκριτικό πλεονέκτημα του ασφαλιστικού πράκτορα;
Δ.Λ.: Ο ασφαλιστικός πράκτορας, έχοντας αποφασιστική συμβολή στην ανάπτυξη της ασφαλιστικής αγοράς, ασκεί μία μεγαλύτερη επιρροή στο καταναλωτικό κοινό, λόγω της φύσης των προϊόντων και των υπηρεσιών που παρέχει.
Η διάγνωση των αναγκών, η προώθηση του ιδανικού προϊόντος και το σωστό service είναι τα στοιχεία που διαφοροποιούν ή που πρέπει να διαφοροποιούν τον επαγγελματία διαμεσολαβητή. Όμως και ο καταναλωτής πρέπει να θέλει να διακρίνει και να απαιτεί την ορθή ενημέρωση.
Τα εναλλακτικά δίκτυα, και εννοούμε κυρίως το bancassurance, έχουν τη δυνατότητα –και τους την έδωσε η τελευταία υπουργική απόφαση– να παρέχουν γνώσεις και υπηρεσίες στο κοινό με ειδικό πρόγραμμα εκπαίδευσης 50 ωρών. Δηλαδή, οι καταναλωτές πελάτες έχουν μειωμένες απαιτήσεις ορθής ενημέρωσης από τους συγκεκριμένους υπαλλήλους;
Φοβούμαι ότι η χωρίς όρους και υποδομή ανάπτυξη του bancassurance, κυρίως σε προϊόντα ζωής, από ασφαλιστικές εταιρίες που ανήκουν ή συνεργάζονται με τραπεζικούς ομίλους, με μοναδικό στόχο την προώθηση προϊόντων χωρίς κόστος διάθεσης και με αβέβαιο service, μακροπρόθεσμα θα δημιουργήσει κακή εικόνα για την ασφαλιστική αγορά και θα το πληρώσουμε όλοι μας.
Στις πρόσφατες αρχαιρεσίες της Π.Ο.Α.Π. αναδειχθήκατε πρώτη σε ψήφους, γεγονός που σημαίνει ότι απολαμβάνετε την αναγνώριση και την αποδοχή των συναδέλφων σας. Θα ήθελα να μας πείτε εάν κρίνετε ικανοποιητική τη συμμετοχή των συναδέλφων σας στο επαγγελματικό τους σωματείο. Αν όχι, για ποιους λόγους θεωρείτε ότι συμβαίνει αυτό;
Δ.Λ.: Είναι αλήθεια ότι η συμμετοχή των συναδέλφων στις τάξεις των επαγγελματικών τους Σωματείων δεν είναι ικανοποιητική και αυτό οφείλεται κατά τη γνώμη μου σε διάφορους λόγους.
Η μεγάλη κινητικότητα του επαγγέλματος, η επαγγελματική ανασφάλεια και η σχετικά βραχυχρόνια παραμονή στο επάγγελμα, ειδικά των ασφαλιστικών συμβούλων, οδηγεί σε μειωμένη κλαδική συνείδηση και ανάλογη συμμετοχή στα συνδικαλιστικά όργανα.
Η μειωμένη αυτή συμμετοχή στερεί από τα σωματεία τη δυνατότητα να εκφράσουν με υπευθυνότητα τα αιτήματα που έχει ο κλάδος
–και με δύναμη να πιέσουν για την επίλυση των προβλημάτων τους.
Αλλά και τα επαγγελματικά σωματεία πρέπει πλέον να ισχυροποιηθούν, να παραμείνουν σταθερά προσηλωμένα στα κλαδικά τους αιτήματα, να πείσουν νέους συναδέλφους, άρτια κατηρτισμένους και καταξιωμένους στο χώρο –και υπάρχουν αρκετοί–, να δώσουν τις δυνάμεις τους για την ενδυνάμωση της φωνής του Σωματείου, μακριά από επιρροές και προσωπικές φιλοδοξίες, για να μπορέσουν και τα Σωματεία να γίνουν ανταποδοτικά προς τα μέλη τους.
Ως μέλος του Δ.Σ. της Ομοσπονδίας θα ήθελα να μας πείτε ποια είναι τα θέματα που, αυτήν την περίοδο, θα χαρακτηρίζατε ως φλέγοντα για τη δουλειά του ασφαλιστικού πράκτορα. Ποια η άποψή σας για την αναγκαιότητα ή μη μιας Ομοσπονδίας ασφαλιστικών διαμεσολαβητών;
Δ.Λ.: Ο ασφαλιστικός πράκτορας, ο ασφαλιστικός διαμεσολαβητής γενικότερα, σήμερα βρίσκεται στην κρίσιμη καμπή όπου πρέπει να διαφυλάξει τη θέση του, αφενός, και να βάλει το στίγμα του στο πλαίσιο που διαμορφώνεται, αφετέρου.
Η δημιουργία ισχυρών και εξειδικευμένων γραφείων είναι αυτή που θα χαρίσει προοπτική στο επάγγελμα. Όμως, το πλαίσιο που περιβάλλει το επάγγελμά μας είναι πολύ χαλαρό.
Αναρωτιόμαστε γιατί υπάρχει αυτή η σταθερή απόκλιση του διαθέσιμου εισοδήματος για ασφαλίσεις στην Ελλάδα σε σχέση με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Λέμε με ευκολία ότι οφείλεται στην έλλειψη ασφαλιστικής συνείδησης.
Και γιατί υπάρχει έλλειψη ασφαλιστικής συνείδησης; Διότι δεν υπάρχει αξιοπιστία του θεσμού της Ιδιωτικής Ασφάλισης και διότι δεν υπάρχουν ελκυστικά ασφαλιστικά προϊόντα, που να στοχεύουν πραγματικά στην ικανοποίηση των αναγκών της κοινωνίας.
Ο κλάδος των Διαμεσολαβούντων έχει πολλά για τα οποία πρέπει να πιέσει. Πρέπει να πιέσει για κανόνες δεοντολογίας που να δεσμεύουν τις Εταιρίες σε θέματα συμβολαίων, όπως γενικοί και ειδικοί όροι, να πιέσει για την απάλειψη αντιεπαγγελματικών πρακτικών που ασκούν πολλές Εταιρίες στα δίκτυά τους, για την αποφυγή αντισυμβατικών συμπεριφορών προς τους καταναλωτές (απόσυρση συμβολαίων και προγραμμάτων), στοιχεία που δημιουργούν αφόρητες συνθήκες δουλειάς στους διαμεσολαβητές που έχουν τη σχέση με τον πελάτη.
Πρέπει να αναζητηθεί μια νέου τύπου ασφαλιστική σύμβαση συνεργασίας, που θα είναι αμφοτεροβαρής και δεν θα είναι σύμβαση προσχώρησης, όπως είναι σήμερα.
Σε όλα αυτά πρέπει να γίνει μια νέα αρχή, με την παρέμβαση όλων των ανθρώπων του κλάδου και με θέσεις που θα διατυπωθούν με αντίληψη και επαγγελματισμό.
Και με αυτό τον τρόπο σας απαντώ θετικά στο τελευταίο σας ερώτημα, γιατί πραγματικά πιστεύω ότι είναι καιρός πια, όλοι οι διαμεσολαβητές, να επιδιώξουμε τη δημιουργία μιας ισχυρής Ομοσπονδίας, που θα έχει ενιαίο λόγο και δυνατότητα σοβαρής παρέμβασης.
Ήδη, έχουν υπάρξει οι θετικές προσεγγίσεις από όλες τις πλευρές στο θέμα. Οι τρόποι της υλοποίησης θα βρεθούν.
