Οι κανόνες διατυπώνονται λαμβάνοντας υπόψη το πλήθος των γεγονότων που οδηγούν σε ένα σταθερό και ακλόνητο αποτέλεσμα. Τα σπάνια φαινόμενα που δεν επιτρέπουν στους κανόνες να ισχύουν ονομάζονται εξαιρέσεις.
Στις δικές μας ημέρες, όπου η κοινωνική και οικονομική συγκυρία έπαψε να ανταποκρίνεται στους μέχρι χθες πανίσχυρους κανόνες, οι εξαιρέσειςαναδεικνύονται για να αποτελέσουν τη νέα υποδομή που θα επιτρέψει να οδηγηθούμε σε ένα διαφορετικό αποτέλεσμα, ικανό να στοιχειοθετήσει όραμα και ελπίδα, να επιτρέψει επιστροφή στην ανάπτυξη και την πρόοδο.
Η αγορά και η κοινωνία ουδέποτε θα πάψουν να αναζητούν παραδείγματα, σηματοδότες, ηγέτες.
Τα προσόντα ενός ηγέτη αναγνωρίζονται όταν αυτός έχει αποσπάσει με το έργο του –και όχι απλά με τις προθέσεις του– την καθολική αναγνώριση.
Ο ασφαλιστής κ. Νίκος Μακρόπουλος, μια δυναμική προσωπικότητα στην ελληνική ασφαλιστική αγορά, συνεχίζει μετά από 40 χρόνια αδιάλειπτης παρουσίας να πρωταγωνιστεί, διαφέροντας και ξεχωρίζοντας.
Διαφέρει, διότι εξακολουθεί να δραστηριοποιείται κερδοφόρα, και ξεχωρίζει, διότι επιμένει να επενδύει στο τρίπτυχο των αξιών: Φερεγγυότητα – Αξιοπιστία – Ποιότητα.
Επιμένει ο κ. Μακρόπουλος με την καθημερινή του δημιουργικότητα να διαψεύδει το απεγνωσμένο συμπέρασμα των “χαμένων”, ότι δηλαδή όλοι ίδιοι είμαστε!
Με αυτές τις σκέψεις, ζητήσαμε από τον κ. Νίκο Μακρόπουλο να μας εμπιστευτεί και να μας εκμυστηρευτεί τα επαγγελματικά του μυστικά.
Οι πελάτες, οι συνεργάτες του αλλά και –γιατί όχι;– οι ανταγωνιστές του δικαιούνται να γνωρίζουν τα χαρακτηριστικά του ξεχωριστού αυτού επαγγελματία και συνάμα καταξιωμένου κοινωνικά πολίτη, αλλά και τις συνθήκες μέσα από τις οποίες λειτούργησε και λειτουργεί.
Συνθήκες, που και σήμερα, γι’ αυτόν και την ΕΥΡΩΠΗ εξακολουθούν να είναι αναπτυξιακές.
40 χρόνια Ασφαλιστής, κύριε Μακρόπουλε! Τι θυμάστε από το ξεκίνημά σας, τη δεκαετία του 1970, και την αρχική επαφή σας με το επάγγελμα του ασφαλιστή;
Ν.Μ.: Δεν μπορώ να πιστέψω πόσο γρήγορα πέρασαν 40 ολόκληρα χρόνια. Θέλω, όμως, να σας διαβεβαιώσω ότι ήταν μία πορεία συναρπαστική με πολλές διακυμάνσεις και δεν μετάνιωσα καθόλου που στις αρχές του 1970 αποφάσισα να ακολουθήσω το επάγγελμα του ασφαλιστή.
Το 1970, ο τότε πεθερός μου και τέως Δήμαρχος Αθηνών, Γεώργιος Πλυτάς, ήταν εξόριστος στο Λονδίνο και όταν
μετά από τις σπουδές μου στην Αγγλία (Πανεπιστήμιο του Leeds – textile management) αποφάσισα να επιστρέψω στην Ελλάδα, στα τέλη του 1970, με πρόθεση να εργασθώ στην οικογενειακή κλωστοϋφαντουργική επιχείρηση, με ρώτησε εάν μπορώ να πηγαίνω τα απογεύματα στο γραφείο του, να ενημερώνομαι για τις δραστηριότητες της εταιρείας του.
Έτσι, ανακάλυψα το θαυμαστό κόσμο της ιδιωτικής ασφάλισης, τον αγάπησα και αποφάσισα να αφοσιωθώ ολοκληρωτικά σε αυτόν και να μην εργασθώ στις επιχειρήσεις του πατέρα μου, Αχιλλέα Μακρόπουλου, που ήταν ένας επιτυχημένος βιομήχανος. Ευτυχώς, τα αδέλφια μου ανέλαβαν την οικογενειακή επιχείρηση.
Οι Ασφάλειες Πλυτά εκείνη την εποχή ήταν το μεγαλύτερο ιδιωτικό ασφαλιστικό συγκρότημα στην Ελλάδα, που εκπροσωπούσε δύο από τις μεγαλύτερες ευρωπαϊκές ασφαλιστικές εταιρείες-κολοσσούς, τη βρετανική Commercial Union και τη γαλλική UAP.
Αφού έμαθα καλά τα μυστικά της αγοράς του Λονδίνου, όταν γύρισα στην Αθήνα αποφάσισα σιγά σιγά να δημιουργήσω ένα δικό μου χαρτοφυλάκιο, πράγμα πολύ δύσκολο εκείνη την εποχή, διότι οι τράπεζες ήλεγχαν τις ασφαλίσεις των εμπορικών και βιομηχανικών κινδύνων, καθώς μαζί με τη δανειοδότηση υποχρέωναν τους πελάτες τους να ασφαλίζονται στις θυγατρικές ασφαλιστικές τους εταιρείες, χωρίς να τους αφήνουν κανένα περιθώριο επιλογής.
Το 1974 αποφάσισα να ανεξαρτητοποιηθώ και να ανοίξω δικό μου ασφαλιστικό γραφείο, με την επωνυμία «Νίκος Μακρόπουλος Α.Ε. Ασφαλιστικές Αντιπροσωπείες», επί της οδού Μητροπόλεως 5 στο Σύνταγμα, και έγινα γενικός πράκτορας ξένων εταιρειών.
Η περίοδος αυτή ήταν πολύ δύσκολη για εμένα, τα λεγόμενα “πέτρινα χρόνια”, διότι έπρεπε να πουλήσω ασφάλειες door to door. Οι δυσκολίες που αντιμετώπισα εκείνη την εποχή με έκαναν να καταλάβω τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι διαμεσολαβούντες στην προσπάθειά τους να κλείσουν μια δουλειά.
Δεν θα ξεχάσω ότι στο ξεκίνημά μου, τα πρώτα εκείνα χρόνια, είχα κοντά μου έναν πολύτιμο συνεργάτη, το φίλο μου το Γιώργο Κούμπα, με τον οποίο, παρόλο που οι δρόμοι μας χώρισαν, παραμένουμε όλα αυτά τα χρόνια πολύ καλοί φίλοι.
Στις αρχές του 1980, έγινα νόμιμος αντιπρόσωπος δύο σοβαρών και μεγάλων ασφαλιστικών εταιρειών της Μεγάλης Βρετανίας (London Edinburgh & Excess). Θυμάμαι ακόμα την ωραία παρουσίαση που είχατε κάνει στο περιοδικό σας για την έναρξη εργασιών της Excess στην Ελλάδα, στην πισίνα του Hilton, όπου είχε παρευρεθεί μεγάλος αριθμός εκπροσώπων του πολιτικού και βιομηχανικού χώρου.
Κάνατε λάθη στο ξεκίνημά σας, που αξίζει να αναφέρετε;
Ν.Μ.: Ένα από τα λάθη μου ήταν ότι, δυστυχώς, όταν ξεκίνησα τη συνεργασία μου με τις ως άνω αγγλικές εταιρείες ήμουν άπειρος και δεν γνώριζα καλά τις “ιδιορρυθμίες” του κλάδου αυτοκινήτων. Αποφάσισα εσφαλμένα να κάνω ανάπτυξη παραγωγής του κλάδου αυτού, το οποίο τελικά ήταν για εμένα μια πολύ δυσάρεστη εμπειρία, διότι μετά από λίγα χρόνια τα αποτελέσματα του κλάδου ήταν καταστροφικά, οι εταιρείες αποφάσισαν να αποχωρήσουν από την Ελλάδα και έτσι δημιουργήθηκε ένα κενό στη δική μου.
Η δυσάρεστη εμπειρία που είχα εκείνη την εποχή στον κλάδο αυτοκινήτων μου έγινε μάθημα για τη μετέπειτα πορεία μου, γι’ αυτόν το λόγο εφαρμόζω μέχρι και σήμερα αυστηρή πολιτική ανάληψης εργασιών στο συγκεκριμένο κλάδο τιμολογώντας σωστά, ώστε να διασφαλίζεται η φερεγγυότητα και η αξιοπιστία της εταιρείας μου.
Πώς αντιπαρήλθατε, τότε, το κενό που δημιουργήθηκε;
Ν.Μ.: Μετά την αποχώρηση των ως άνω εταιρειών από την Ελλάδα, ευτυχώς, ο τότε Γενικός Διευθυντής της Sun Alliance στην Ελλάδα, κ. Tony Cook, έμπειρος και καλός ασφαλιστής, διόρισε την εταιρεία μου ως εκπρόσωπο και πληρεξούσιο της Sun Alliance, με σκοπό να δουλεύει παράλληλα με το υποκατάστημα της Sun Alliance στην Ελλάδα.
Ταυτόχρονα, την ίδια εποχή, ίδρυσα ακόμα μία εταιρεία, τη «ΝΙΜΑ Α.Ε. Μεσίτες Διεθνών Ασφαλίσεων & Αντασφαλίσεων», η οποία ήταν ο πρώτος εξουσιοδοτημένος ανταποκριτής των Lloyd’s στην Ελλάδα με binding authority στους Κλάδους Πυρός (συνδικάτο Beazley) και Αυτοκινήτων (συνδικάτο Crowe). Η ΝΙΜΑ έγινε επίσης νόμιμος αντιπρόσωπος των διεθνούς φήμης Lloyd’s Brokers Lowndes Lambert Group, που σήμερα ονομάζεται Heath Lambert Group.
Η «Ευρώπη ΑΕΓΑ» πότε έκανε την …εμφάνισή της σ’ αυτή τη διαδρομή;
Ν.Μ.: Το 1993, με την απελευθέρωση της αγοράς και την κατάργηση του υποχρεωτικού τιμολογίου, αποφάσισα να βγάλω το καπέλο του broker και να ξαναβάλω το καπέλο του ασφαλιστή, αγοράζοντας από γνωστό ασφαλιστικό όμιλο της Αγγλίας την εταιρεία «Ευρώπη ΑΕΓΑ».
Μοναδικός μου στόχος ήταν η Ευρώπη ΑΕΓΑ να καθιερωθεί ως ασφαλιστική εταιρεία “μπουτίκ”, σαφώς διαφοροποιημένη έναντι του ανταγωνισμού, να αναπτύσσεται σε κερδοφόρα βάση, υπεραποθεματοποιημένη, με εξειδίκευση στους μεγάλους βιομηχανικούς και εμπορικούς κινδύνους.
Στο ξεκίνημά της δηλαδή, η ΕΥΡΩΠΗ, το επαγγελματικό σας οικοδόμημα, είχε να ανταγωνιστεί κολοσσούς και φίρμες. Σήμερα, πολλοί ανήκουν στην …ιστορία κι εσείς είσθε το παρόν, έχοντας γερές βάσεις και για το μέλλον. Ο στόχος σας, όπως μόλις μας τον περιγράψατε, φαίνεται να έχει εκπληρωθεί… Ποια είναι η στρατηγική σας επιδίωξη πλέον;
Ν.Μ.: Σήμερα πιστεύω ότι, με μεγάλη προσπάθεια και κόπο, έχω πετύχει το στόχο μου και το όνειρό μου, καθώς 17 χρόνια μετά η Ευρώπη ΑΕΓΑ παραμένει μία κερδοφόρα και φερέγγυα εταιρεία, η οποία πρόσφατα ολοκλήρωσε επιτυχώς τις διαδικασίες συμπλήρωσης της 5ης Μελέτης Ποσοτικών Επιπτώσεων (QIS5), στο πλαίσιο εφαρμογής του Solvency II, και έχει τη δυνατότητα να συνεχίσει απρόσκοπτα την αναπτυξιακή και κερδοφόρα πορεία της, διασφαλίζοντας πλήρως τα συμφέροντα των πελατών και συνεργατών της.
Η Ευρώπη, από το 1993 έως σήμερα, κατέχει άδεια λειτουργίας για όλους τους κλάδους, εκτός του κλάδου ζωής, έχει καλή οργανωτική δομή και έμπειρο στελεχιακό δυναμικό, και διαθέτει υγιή διάρθρωση χαρτοφυλακίου.
Να σημειώσω, επίσης, ότι η Ευρώπη είχε πάντοτε διψήφια απόδοση ιδίων κεφαλαίων, παραμένοντας μία καταξιωμένη εταιρεία με καλό όνομα στην αγορά.
Ως προς το τελευταίο σκέλος του ερωτήματός σας, θα έλεγα ότι στρατηγική επιδίωξη της Ευρώπης είναι το κτίσιμο ενός πολύ αξιόπιστου, δυναμικού και ισχυρού brand name.
Η “ιδιαίτερη σχέση” της Εθνικής Ασφαλιστικής με την Ευρώπη τι ρόλο διαδραμάτισε στην πορεία της;
Ν.Μ.: Αποτέλεσε ορόσημο στην καριέρα μου το γεγονός ότι το 1998 η Εθνική Ασφαλιστική, η μεγαλύτερη ελληνική ασφαλιστική εταιρεία, μέλος του Ομίλου της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος, εισήλθε με ποσοστό 30% στο μετοχικό κεφάλαιο της Ευρώπης, αναγνωρίζοντας έμπρακτα το κύρος και τη φερεγγυότητα της εταιρείας, όπως και την αναπτυξιακή της προοπτική. Το γεγονός αυτό λειτούργησε καταλυτικά για την περαιτέρω επιτυχημένη πορεία της Ευρώπης.
Τα τελευταία 12 χρόνια που υφίσταται η μετοχική σχέση της Εθνικής Ασφαλιστικής με την Ευρώπη έκανα ό,τι μπορούσα για να ανταποκριθώ στην εμπιστοσύνη της τότε Διοίκησης της Εθνικής Ασφαλιστικής, που είχε Πρόεδρο τον κ. Θ. Πανταλάκη και Διευθύνοντα Σύμβουλο τον κ. Μ. Νεκτάριο.
Κάθε οικονομική χρήση, ανελλιπώς από το 1998, είναι κερδοφόρα και ο μέσος όρος της απόδοσης επί των κεφαλαίων που επένδυσε η Εθνική Ασφαλιστική στην Ευρώπη ΑΕΓΑ κυμάνθηκε μεταξύ 10%-15%, που αποδεικνύει ότι ήταν σωστή η απόφαση της Εθνικής Ασφαλιστικής να επενδύσει σε μία εξειδικευμένη εταιρεία ως μέτοχος μειοψηφίας.
Η Ευρώπη ΑΕΓΑ συνεχίζει μέχρι και σήμερα να είναι συγγενής εταιρεία της Εθνικής Ασφαλιστικής, καθώς η Εθνική συνεχίζει να συμμετέχει στο μετοχικό κεφάλαιο της Ευρώπης, και ελπίζω η άριστη συνεργασία να συνεχιστεί και στο μέλλον.
Αλήθεια, κύριε Μακρόπουλε, υπάρχουν “μυστικά” επιτυχίας γι’ αυτή την εικόνα της Ευρώπης και για τη σταθερή κερδοφορία της;
Ν.Μ.: Κατ’ αρχάς, στην Ευρώπη δεν πιστεύουμε ότι το μέγεθος μιας επιχείρησης λειτουργεί ως μοναδικό κριτήριο για την κερδοφορία της.
Ως προς το αν υπάρχουν μυστικά επιτυχίας, θα σας έλεγα ότι ένα από τα μυστικά της Ευρώπης είναι η άμεση καταβολή αποζημιώσεων, γεγονός το οποίο οφείλεται στη συνεργασία μας με υψηλοτάτης οικονομικής επιφάνειας αντασφαλιστικές εταιρείες, οι οποίες έχουν αξιολογηθεί από τους Standard & Poor’s με τους ανώτατους δείκτες φερεγγυότητας (τουλάχιστον Α) και αποτελούν την καλύτερη εγγύηση των πελατών μας. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η καταβολή του 40% των 12 εκατομμυρίων ευρώ που αφορούσαν στη συμμετοχή της Ευρώπη ΑΕΓΑ (40%) –με ηγήτρια εταιρεία την ΑΧΑ με ποσοστό 60%– στην κάλυψη της ζημιάς από την πτώση του στέγαστρου στον αρχαιολογικό χώρο του Ακρωτηρίου της Σαντορίνης.
Ως ασφαλιστής και ως οικονομικός παράγοντας ανήκετε σε μια κατηγορία ανθρώπων που σπανίζει στις μέρες μας. Με την τεράστια πείρα που διαθέτετε θα ήταν εξαιρετικά χρήσιμο να μας πείτε πώς βλέπετε τη σημερινή κατάσταση της ελληνικής ασφαλιστικής αγοράς και τι διαβλέπετε για το μέλλον της.
Ν.Μ.: Δυστυχώς, η αγορά περνάει μια πρωτόγνωρη κρίση, την οποία δεν έχω ξανασυναντήσει στα 40 χρόνια παρουσίας μου στην ασφαλιστική αγορά.
Η προσπάθεια που ξεκίνησε από την ΕΠΕΙΑ, για εξυγίανση της ασφαλιστικής αγοράς, πιστεύω ότι είναι αναγκαίο να ολοκληρωθεί, καθώς οι συνεχείς ανακλήσεις αδειών ασφαλιστικών εταιρειών έχουν κλονίσει την εμπιστοσύνη του κόσμου στο θεσμό της ιδιωτικής ασφάλισης. Ελπίζω και η Τράπεζα της Ελλάδος να συνεχίσει την αυστηρή εποπτεία, για το καλό της αγοράς.
Ευτυχώς, μόνο λίγες εταιρείες συνεχίζουν πλέον αθέμιτες πρακτικές στον κλάδο αυτοκινήτων. Έχω πει επανειλημμένα ότι δυστυχώς στον κλάδο αυτοκινήτων, μερικές εταιρείες ασκούν πολιτική η οποία μου θυμίζει την πρόσφατη ιστορία του Madoff (πυραμίδα Ponzi). Εισπράττουν πτωχευτικά ασφάλιστρα για να καλύψουν ζημιές παρελθουσών χρήσεων, μεγαλώνοντας τη μαύρη τρύπα.
Σκέτη αυτοκαταστροφή!
Ο χάρτης της ελληνικής ασφαλιστικής αγοράς μετά από λίγα χρόνια θα είναι σημαντικά διαφορετικός από το σημερινό, καθώς όλοι γνωρίζουμε ότι ο αριθμός των εταιρειών που δραστηριοποιούνται μέχρι σήμερα στην Ελλάδα θα περιοριστεί σημαντικά.
Οπότε, ποιες είναι οι προτάσεις σας για το …δέον γενέσθαι στην αγορά μας;
Ν.Μ.: Οι υγιείς εταιρείες που επιθυμούν να παραμείνουν στο “παιχνίδι” θα πρέπει να κάνουν έγκαιρα τις σωστές κινήσεις για να ενισχύσουν τη θέση τους στο νέο τοπίο που διαμορφώνεται, ώστε να ανταποκριθούν στις νέες απαιτήσεις του Solvency II.
Η πρώτη κίνηση που πρέπει να κάνει μια ασφαλιστική εταιρεία βραχυπρόθεσμα είναι να εκσυγχρονισθεί και να προσαρμοσθεί στα νέα δεδομένα της αγοράς (να αυξήσει την παραγωγικότητά της σε υγιείς βάσεις, να μειώσει το κόστος λειτουργίας της και να προσπαθεί συνεχώς να βελτιώνει τις παρεχόμενες υπηρεσίες προς τους πελάτες και συνεργάτες της).
Στην πορεία όλων αυτών των ετών έχετε ασχοληθεί πολύ ενεργά και με τα …κοινά στο χώρο της ιδιωτικής ασφάλισης κι έχετε συναναστραφεί με …ιερά τέρατα που άφησαν εποχή στον κλάδο. Θα ήθελα να θυμηθείτε κάποιες τέτοιες στιγμές και κάποιους ανθρώπους.
Ν.Μ.: Πράγματι, παράλληλα με την επιχειρηματική μου δραστηριότητα ενεπλάκην και στα συνδικαλιστικά του κλάδου.
Δεν θα ξεχάσω ποτέ ότι σε ηλικία 25 ετών εξελέγην για πρώτη φορά στο Διοικητικό Συμβούλιο της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών Ελλάδος, όπου γνώρισα πραγματικά ασφαλιστές άλλης εποχής, οι οποίοι δυστυχώς έχουν πλέον εκλείψει. Από το πρώτο Δ.Σ. που συμμετείχα, το 1973, μόνο ο Ν. Αδαμαντιάδης συνεχίζει ακόμα να έχει συμμετοχή στο σημερινό ασφαλιστικό γίγνεσθαι.
Ασφαλιστές ιερά τέρατα, όπως τους αποκαλείτε, ήταν εκείνη την εποχή ο Μ. Χατζηανδρέου, ο Α. Ταμπουράς, ο Στ. Μακρυμίχαλος, ο Γ. Πλυτάς, ο Κ. Ποθητάκης, ο Κ. Κανάρης, ο Ν. Λαπατάς και άλλοι. Ήταν ασφαλιστές με άλλες αρχές, που δυστυχώς δεν υπάρχουν σήμερα, και που φιλοσοφία τους ήταν ότι το επάγγελμα του ασφαλιστή στηρίζεται στο ρητό «outmost good faith».
Κάτι που δεν θα ξεχάσω επίσης ποτέ είναι όταν με μερικούς αξιόλογους συναδέλφους μου ιδρύσαμε, το 1988, καταρχήν μια αστική εταιρεία, η οποία αργότερα εξελίχθηκε σε Σωματείο με την επωνυμία Σύνδεσμος Ελλήνων Μεσιτών Ασφαλίσεων (ΣΕΜΑ), του οποίου ανέλαβα την προεδρία το 1992.
Επί θητείας μου αναγνωρίσθηκε ο θεσμός του μεσίτη από την Πολιτεία και για τη συμβολή μου αυτή ανακηρύχθηκα από τα μέλη του ΣΕΜΑ επίτιμος πρόεδρος του Συνδέσμου, ο οποίος το 2008 γιόρτασε 20 χρόνια δημιουργικής κι επιτυχημένης δράσης.
Επίσης, για μια δεκαετία περίπου διετέλεσα Πρόεδρος του Association of Lloyd’s Brokers Representatives in Greece.
Στα 40 αυτά χρόνια υπήρχαν στιγμές που μετανιώσατε για την επιλογή σας να γίνετε ασφαλιστής;
Ν.Μ.: Αυτό για το οποίο έχω μετανιώσει, είναι ότι δεν ασχολήθηκα ποτέ με τον Κλάδο Ζωής. Βέβαια, δεν αποκλείω στο μέλλον να με απασχολήσει ο κλάδος, υπό συγκεκριμένες συνθήκες.
Για την επιλογή μου να γίνω ασφαλιστής όχι μόνο δεν μετάνιωσα, αλλά είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος που γιορτάζω φέτος 40 χρόνια παρουσίας στην ελληνική ασφαλιστική αγορά και ελπίζω να είμαι καλά, ώστε να συνεχίσω για πολλά χρόνια ακόμα.
