Και έπεται συνέχεια;

Του Δημήτρη Βιδάλη*

Σε άρθρο της έγκριτης «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ» αναφέρεται ότι «ανεπαρκής Εποπτεία 
διώχνει τις ξένες ασφαλιστικές εταιρείες».
Συμπλήρωσα φέτος το 35ο έτος στην ελληνική ασφαλιστική αγορά και νομίζω πως μπορώ να θυμίσω στους αναγνώστες γεγονότα σχετικά με την παρουσία των ξένων Εταιρειών, 
όπως τις έζησα, για να δούμε όλοι τι διδάσκει η Ιστορία.

1. Όλες ανεξαιρέτως οι αγγλικές εταιρείες που λειτουργούσαν στην Ελλάδα και είχαν κυρίαρχη θέση στην Αγορά αποχώρησαν, όταν στην πρώτη πετρελαϊκή κρίση διαπίστωσαν ότι η αγορά είναι μικρή και το κόστος παρακολούθησης των ελληνικών εργασιών της είναι υψηλό. Προτίμησαν, τότε, τις αγορές της Ασίας, όπου τα απασχολούμενα κεφάλαια θα είχαν μεγαλύτερη απόδοση. Και τότε τα ποσοστά διείσδυσης της ασφάλισης ήταν μικρά. Δυστυχώς, όμως, δεν είχαν υπομονή ούτε διαθέσιμα κεφάλαια να επενδύσουν. 
Εταιρείες όπως η Commercial Union, η Norwich Union, η Sun Alliance, κ.λπ. αποτελούν πλέον ανάμνηση. Οι εταιρείες Norwich Union, Scottish Provident & Commercial Union δεν πούλησαν τότε τις εταιρείες τους στον κ. Π. Ψωμιάδη;

2.Μεγάλες γαλλικές εταιρείες: UAP (η πρώτη κάποτε στη Γαλλία), GAN (ο πρόγονος της Groupama), AGF, δεν υπάρχουν πια. Άλλες αποεπένδυσαν για δικούς τους λόγους και άλλες συγχωνεύτηκαν (AGF-Allianz). Σίγουρα, όμως, δεν έφυγαν λόγω εποπτείας. Όσο, δε, ήταν εδώ, θυμάται κανείς να πει τι έκαναν; Πόσοι πράκτορες/συνεργάτες της AGF παρέμειναν στην Allianz; Ή πόσοι πράκτορες/συνεργάτες της RAS, που επίσης συγχωνεύτηκε με την Allianz, παρέμειναν μαζί της; Η εποπτεία φταίει που έφυγαν; Η ΑΧΑ, εξάλλου, είχε επενδύσει και στο παρελθόν, για να αποεπενδύσει πουλώντας τις εταιρείες Nordstern Colonia Hellas Ζωής & Γενικών στον όμιλο ΑΣΠΙΣ. Τότε οι προοπτικές ήταν διαφορετικές και τώρα άλλαξαν; Ή μήπως τότε ο έλεγχος ήταν διαφορετικός απ’ ό,τι σήμερα, που επιτρέπει σε ξένες εταιρείες τη γραπτή διαφήμιση εκπτώσεων από το “ανεπαρκές” κατ’ αυτές τιμολόγιο αυτοκινήτων;

3.Μήπως φταίει η Εποπτική Αρχή για τα απεριόριστα νοσοκομειακά προϊόντα που πούλησαν και πουλάνε ακόμη πολλές εταιρείες και που τώρα προσπαθούν να αποσύρουν από την αγορά με κυρίαρχη την ΙΝG; Ούτε επίσης φταίει η Εποπτική Αρχή για τα προβλήματα που είχε η μητρική εταιρεία της ΑΙG λόγω διαθέσεως τοξικών ομολόγων, που την ανάγκασε να πουλήσει πολλές θυγατρικές εταιρείες, μεταξύ των οποίων πιθανότατα και η ελληνική…

4.Μεγάλη αντασφαλιστική εταιρεία μήπως δεν μείωσε τη συμμετοχή της στις συμβάσεις των ελληνικών εταιρειών μετά τις μεγάλες ζημιές; Πού είναι η συνέχεια στην εξυπηρέτηση των εταιρειών; Η εποπτεία έφταιγε και γι’ αυτό;

5.Η παρουσία των γερμανικών εταιρειών δεν έγινε αισθητή. Όλα αυτά τα χρόνια δεν μπόρεσαν να ενισχύσουν τη θέση τους στην αγορά, όπως είναι η παγκόσμια στρατηγική τους: να κατέχουν μία από τις 3 πρώτες θέσεις. Η εποπτεία φταίει και εδώ ή μήπως το γεγονός ότι, όπως όλοι οι ξένοι επενδυτές, έχουν “αποικιοκρατική νοοτροπία” και εννοούν να αντιμετωπίζουν την αγορά, τις αρχές, τους συνεργάτες και τους πελάτες με τη νοοτροπία της χώρας τους; Ξεχνάνε, όμως, τη διαφορετικότητα της ασφαλιστικής συνείδησης και της οικονομικής κατάστασης κάθε χώρας. κυρίως, όμως, ξεχνάνε την τεράστια διαφορά κουλτούρας Ελλήνων και ξένων. 
Οι Έλληνες θέλουν επαρκείς εξηγήσεις για να ακολουθήσουν έναν κανόνα και δεν ακολουθούν τυφλά τους κανόνες που έχουν τεθεί αλλού, για άλλους, και με άλλα κριτήρια. Ας μη ξεχνάμε, δε, και την πώληση της Gothaer International πάλι στον κ. Π. Ψωμιάδη.

6.Άλλωστε, το ύψος των επενδύσεων που έγιναν τελευταία από ξένους στην ασφαλιστική βιομηχανία δεν ξεπερνάει τα a400 εκατ. Μήπως, λοιπόν, το βάρος των αποφάσεων για την ελληνική αγορά ανήκει στους Έλληνες; Αντί να ψάχνουμε να πουλήσουμε όσο-όσο μεγάλες ελληνικές ασφαλιστικές εταιρείες που ελέγχονται από το Δημόσιο, φορτώνοντάς τες με “φτηνή” παραγωγή αυτοκινήτου για να αυξηθεί ο τζίρος τους, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να αυξήσουμε το τίμημά τους, γιατί δεν θεσπίζουμε κανόνες (φορολογικούς, συγκέντρωσης κεφαλαίου, κ.λπ.) ώστε να δημιουργήσουμε μια μεγάλη ελληνική ασφαλιστική επιχείρηση, που να μπορεί να ανταγωνιστεί τους ξένους στην Ελλάδα, στα Βαλκάνια και στην Ευρώπη γενικότερα;

7.Αν οι ξένοι κόπτονται τόσο για την ελληνική εποπτική αρχή, γιατί πιέζουν μέσω των μητρικών τους εταιρειών να υπαχθούν στον έλεγχο των εποπτικών αρχών των χωρών καταγωγής τους; Μήπως αυτό σημαίνει άνιση μεταχείριση; 
Πρέπει κι εμείς να πιέζουμε τις εποπτικές αρχές των χωρών καταγωγής των ξένων “ανταγωνιστών μας” για τυχόν αποικιοκρατικά μέτρα που αυτές (οι ξένες) προσπαθούν να εφαρμοστούν (νομοθετηθούν-θεσμοθετηθούν) για τις ελληνικές εταιρείες, όχι όμως και γι’ αυτές τις ίδιες;

Κλείνοντας, θεωρώ ότι κάθε άλλο παρά η Ελληνική Εποπτική Αρχή φταίει για την κακή πορεία των επενδύσεών τους στην Ελλάδα. Παρά το “νεαρό” της ύπαρξής της, έχει επιτελέσει σημαντικό έργο και μάλιστα σε ένα δύσκολο περιβάλλον, λόγω της τρέχουσας οικονομικής συγκυρίας.


* Ο κ. Δ. Βιδάλης είναι Πρόεδρος & Διευθύνων Σύμβουλος της Commercial Value A.A.E.