Απαράδεκτες ανακρίβειες έγκυρης εφημερίδας!
Ανεπάρκεια γνώσεων ή σκοπιμότητα συμφερόντων;
Διαβάσαμε στην εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ (Κυριακή, 13 Ιουλίου 2008) ολοσέλιδο ρεπορτάζ με τίτλο: Ποιος σκότωσε τον Νίκο Σωτηρόπουλο;
Ο συντάκτης του ρεπορτάζ κ. Β. Γ. Λαμπρόπουλος εισάγει το θέμα ως εξής:
«Ποιος σκότωσε τον 67χρονο πρόεδρο του Επικουρικού Ταμείου των ασφαλιστικών εταιριών Νίκο Σωτηρόπουλο πριν από δέκα χρόνια στη Σαρωνίδα; Ο υπηρεσιακός παράγοντας είχε αναλάβει μία από τις πρώτες επιχειρήσεις κάθαρσης στην ελληνική ασφαλιστική αγορά, με στόχο την προστασία των καταναλωτών. Έπεσε όμως θύμα εκτέλεσης ενός συμβολαίου θανάτου, το οποίο συντάχτηκε και πληρώθηκε από δράστες, που, ως σήμερα, παραμένουν άγνωστοι. Και το έγκλημά τους ξεχασμένο στα ανεξιχνίαστα.
Ο Σωτηρόπουλος ήταν πρώην διευθυντικό στέλεχος της εταιρίας Μαγδεμβούργερ. Από το 1995 είχε τοποθετηθεί πρόεδρος του επικουρικού ταμείου των ασφαλιστικών εταιριών. Ήταν άνθρωπος εμπιστοσύνης του τότε υφυπουργού Εμπορίου, κ. Μ. Χρυσοχοΐδη, και είχε αναλάβει τον εξονυχιστικό έλεγχο των αποθεματικών όλων των ασφαλιστικών εταιριών. Μάλιστα, μετά τους ελέγχους που είχε διενεργήσει, ανακλήθηκαν οι άδειες 18 ασφαλιστικών εταιριών. Οι επτά από αυτές ανακλήθηκαν στα τέλη του 1997, λίγους μήνες προτού σημειωθεί η εγκληματική ενέργεια, που έμεινε γνωστή ως “θρίλερ της Σαρωνίδας”».
Για να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους:
Με το Ν. 4147/17.2.1961 κυρώθηκε η Ευρωπαϊκή Σύμβαση του Στρασβούργου, περί υποχρεωτικής ασφάλισης έναντι αστικής ευθύνης από αυτοκινητικά ατυχήματα.
Το άρθρο 9 αυτής ορίζει: «Έκαστον των Συμβαλλομένων Μερών αναλαμβάνει την υποχρέωσιν ιδρύσεως ταμείου εγγυήσεως ή λήψεως ισοδυνάμων μέτρων προς τον σκοπόν αποζημιώσεως ζημιουμένων προσώπων διά βλάβας προκαλουμένας υπό συνθήκας συνεπαγομένας αστικήν ευθύνην, οσάκις δεν έχει τηρηθεί η υποχρέωσις προς ασφάλισιν ή δεν επιτεύχθη η αναγνώρισις του υπευθύνου προσώπου ή η προκειμένη περίπτωσις αποτελεί μίαν των εξαιρουμένων της ασφαλίσεως…».
Αυτή την έκταση των υποχρεώσεων του Επικουρικού Κεφαλαίου υιοθέτησε και ο εσωτερικός νομοθέτης στις αρχικές διατάξεις του Ν. 489/76. Στη συνέχεια, με το άρθρο 50 παρ. 7 του Ν. 1569/85 υπάγονται στο Επικουρικό Κεφάλαιο και οι υποχρεώσεις από ζημίες αστικής ευθύνης, στις περιπτώσεις πτώχευσης του ασφαλιστή, άκαρπης εις βάρος του εκτέλεσης και ανάκλησης της άδειας λειτουργίας ασφαλιστικής επιχείρησης ένεκα παράβασης νόμου.
Το άρθρο 17 του Ν. 489/76 ορίζει ότι σκοπός του Επικουρικού Κεφαλαίου είναι η καταβολή ασφαλιστικής αποζημίωσης για αστική ευθύνη από αυτοκινητιστικά ατυχήματα, κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο άρθρο 19.
Η οργάνωση και λειτουργία του Επικουρικού Κεφαλαίου οριοθετείται σύμφωνα με τα οριζόμενα στις διατάξεις των υπ’ αριθμών Κ4-1397/11.2.78 και Κ4-4633/86 αποφάσεων του έπουργού Εμπορίου.
Η συνέλευση των μελών αποτελεί το ανώτατο όργανο λειτουργίας του Επικουρικού Κεφαλαίου και εκλέγει τη Διαχειριστική Επιτροπή, η οποία με τη σειρά της εκλέγει τον Πρόεδρο. Κατ’ ακολουθία, ο εκάστοτε πρόεδρος του Επικουρικού Κεφαλαίου δεν ορίζετο ούτε επιλέγετο από τον έπουργό Εμπορίου.
Οι αρμοδιότητες του Προέδρου και της Διαχειριστικής Επιτροπής καθορίζονται περιοριστικά στο νόμο και σε καμία περίπτωση, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις, δεν έχει δικαίωμα και υποχρέωση ελέγχου της οικονομικής κατάστασης των ασφαλιστικών επιχειρήσεων.
Για την εκπλήρωση του σκοπού του Επικουρικού Κεφαλαίου επιβάλλεται εισφορά που υπολογίζεται σε ποσοστό που δεν μπορεί να υπερβεί το 5% επί του καθαρού ασφαλίστρου του κλάδου αστικής ευθύνης από χερσαία αυτοκίνητα. Η εισφορά βαρύνει κατά 70% τις ασφαλιστικές επιχειρήσεις και κατά 30% τους ασφαλισμένους.
Ουδέποτε το Επικουρικό Κεφάλαιο είχε αποφασίσει την προμήθεια μηχανογραφικού συστήματος προς έλεγχο των οικονομικών στοιχείων των ασφαλιστικών επιχειρήσεων. Ο έλεγχος των αποθεματικών, του περιθωρίου φερεγγυότητας, του εγγυητικού κεφαλαίου, των εκκρεμών ζημιών, στην παγκόσμια ασφαλιστική αγορά, γίνεται από αναλογιστές, που έχουν δικαίωμα πρόσβασης σε όλα τα επιμέρους στοιχεία που τα συνθέτουν.
Τα οικονομικά στοιχεία για κάθε μια επιχείρηση που συγκέντρωναν οι αναλογιστές εχαρακτηρίζοντο σαν απόρρητα. Τα στοιχεία αυτά ποτέ δεν είχαν δημοσιοποιηθεί στο Επικουρικό Κεφάλαιο.
Η χρησιμοποίηση αναλογιστών, σε παγκόσμια κλίμακα, για τον έλεγχο και την εποπτεία των ασφαλιστικών επιχειρήσεων αποκλείει παντελώς τους ισχυρισμούς των οψίμως εμφανισθένων περιτρεχάμεων φωστήρων περί ελέγχου από άτομο, το οποίο δεν διέθετε καμία επιστημονική γνώση, δεν είχε αρμοδιότητα, δεν είχε πρόσβαση σε πηγές, δεν είχε ικανότητες και επιδεξιότητες.
Η κατάσταση που επικρατούσε στο Επικουρικό Κεφάλαιο ήταν γνωστή σε όλους. Αναμονή για πληρωμή δικαστικών αποφάσεων που υπερέβαινε το εξάμηνο και κόσμος στην ουρά, στις σκάλες, από τα χαράματα για τον αριθμό της προτεραιότητας προς πληρωμή. Το δάνειο για την πληρωμή των ζημιών ανήλθε σε 10 δισ. Είναι κοινό μυστικό ότι η χρηστή διοίκηση των μεταγενέστερων διαχειριστικών επιτροπών (Προεδρίες Φιλίππου – Γκρέκα) πέτυχε εκείνο το οποίο εθεωρείτο ακατόρθωτο. δηλαδή, εκπλήρωσε στο ακέραιο τις υποχρεώσεις από το δάνειο, χωρίς να αυξηθεί η εισφορά των μελών, και άφησε στα ταμεία του Επικουρικού Κεφαλαίου περίπου 80 εκατ. ευρώ.
Το πόρισμα του διαχειριστικού ελέγχου, που έγινε στο Επικουρικό Κεφάλαιο επί προεδρίας Σωτηρόπουλου (1995-1997) από ελεγκτές που όρισε ο έπουργός Εμπορίου, δεν έγινε ποτέ γνωστό στο Επικουρικό Κεφάλαιο και στην ασφαλιστική αγορά και, παρά τις αναζητήσεις, δεν αναβρέθηκε.
Αυτός τον οποίο φωτογραφίζει το δημοσίευμα, και μάλιστα συκοφαντικά κατά τη γνώμη μας, δεν αμφισβητούσε το γεγονός ότι η λειτουργία του Επικουρικού Κεφαλαίου αποσκοπούσε στην προστασία του κοινωνικού συνόλου. έποστήριζε, όμως, ότι τα όρια αυτής της προστασίας δεν μπορούσαν να υπερβούν τα όρια που έτασσε η Σύμβαση του Στρασβούργου. Μετά παρρησίας ανέφερε ότι δεν πρέπει να μεταβιβάζονται στο Επικουρικό Κεφάλαιο υποχρεώσεις των ασφαλιστικών εταιριών που ανακαλείτο η άδεια σύστασης και λειτουργίας. Το σχετικό βάρος έπρεπε να το φέρει η Πολιτεία, που ασκούσε τον έλεγχο και την εποπτεία επί των ασφαλιστικών επιχειρήσεων. Τα ίδια υποστήριζε το σύνολο των εκπροσώπων της ασφαλιστικής αγοράς και των διαχειριστικών επιτροπών του Επικουρικού Κεφαλαίου.
Τα αίτια των ανακλήσεων της άδειας σύστασης και λειτουργίας ασφαλιστικών επιχειρήσεων, που είχαν σαν κύριο γνώρισμα της παρουσίας των στην ασφαλιστική αγορά το χαμηλό ασφάλιστρο και τα ελάχιστα αποθεματικά τα οποία διέθεταν (πληρωθείσες – εκκρεμείς ζημιές 565.113.900 ευρώ, έναντι αποδεσμεύσεων αποθεματικών 26.452.714) καταδεικνύουν το βάσιμο των επιμέρους επιχειρημάτων που προέβαλαν επώνυμοι ασφαλιστές, προς θεμελίωση της βασικής τους θέσης. Ουδέποτε υποστήριξε κανείς ότι πρέπει να κλείσει το Επικουρικό Κεφάλαιο, γιατί γνώριζαν ότι αποτελούσε θεσμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης που υπήρχε σε όλα τα κράτη μέλη της, τα οποία έχουν υποχρέωση να τον διατηρούν.
Όποιος είχε στοιχεία για τη δολοφονία, βάσει των οποίων μπορούσαν να θεμελιωθούν αποχρώσες ενδείξεις ή αποδείξεις για τα αίτια, τους εκτελεστές και τους ηθικούς αυτουργούς, είχε υποχρέωση να τα ανακοινώσει στις αρμόδιες αρχές και να μην εκθέτει, εκτιθέμενος, πολιτειακούς παράγοντες, ακόμη και της αλλοδαπής.
Όποιος γνώριζε ότι υπήρχαν κυκλώματα 10-15 δικηγόρων που ελυμαίνοντο την ασφαλιστική αγορά, είχε χρέος να τους κατονομάσει και να παραθέσει τα στοιχεία συμμετοχής των σε συνδικάτο για να οργανώσουν δολοφονία.
Είναι εμφανές ότι ο συντάκτης του άρθρου και οι επικαλούμενοι από αυτόν πληροφοριοδότες –εύλογα αναζητούμε το κίνητρό τους– προσπαθούν να υπερβούν και τις φανταστικές κατασκευές που εκθέτει στο μυθιστόρημα Λοβοτομή ο Α. Αποστολίδης.
Για τον αυτοαποκαλούμενο “συνεργάτη” (Παρασκευόπουλο) που επικαλείται ο συντάκτης του δημοσιεύματος, δεν μπορέσαμε να συγκεντρώσουμε στοιχεία. Στην ασφαλιστική αγορά μας είπαν ότι ίσως πρόκειται περί τέως υπαλλήλου της Μαγδεμβούργερ, που είχε απολυθεί απ’ αυτή όταν ασκούσε καθήκοντα Γενικού Διευθυντού ο Σωτηρόπουλος και μετά πάροδο σημαντικού χρόνου προσελήφθη από τον ίδιο στο Επικουρικό Κεφάλαιο. Φρόνιμο είναι όπως ο ίδιος ο πληροφοριοδότης παραθέσει τα στοιχεία που επιβεβαιώνουν τον τίτλο του συνεργάτη και τις γνώσεις του.
Για την ετέρα συνεπώνυμο “συνεργάτη”, κρίνουμε αναγκαίο να επισημάνουμε ότι, αφού είχε στοιχεία και δεν ρωτήθηκε, γιατί δεν πήγε μόνη της να τα καταθέσει στους ανακριτικούς υπαλλήλους, δεδομένου ότι είναι δικηγόρος και γνώριζε ότι εγένετο ανάκριση για δολοφονία.
Για την άρση κάθε αμφισβήτησης ως προς τα ιστορικά δρώμενα υπενθυμίζουμε ότι εταιρίες που ανακλήθηκε η άδεια, όπως LEDE, OΜΟΝΟΙΑ, ΠΑΡΘΕΝΩΝ, ΤΡΑΝΣ ΑΤΛΑΝΤΙΚ, κ.λπ., ακόμη και σήμερα τελούν και υπό καθεστώς πτώχευσης, διότι κατά το χρόνο ανάκλησης της άδειας λειτουργίας των δεν υπάγονταν στο Επικουρικό Κεφάλαιο.
Τέλος, ο νυν Πρόεδρος του Επικουρικού, άξιος όχι μόνον σαν άνθρωπος αλλά και σαν επαγγελματίας, θα έπρεπε κατά την ταπεινή μας γνώμη να έκανε δεδικαιολογημένη παρέμβαση στην έγκριτη κατά τα άλλα εφημερίδα, για να μπουν τα πράγματα στη θέση τους… και κάθε κατεργάρης στον πάγκο του!
Απευχόμαστε να γίνει κι αυτός, όταν παύσει να είναι Πρόεδρος του Επικουρικού Κεφαλαίου, στόχος αυτής της σκοπιμότητας δημοσιευμάτων.
