Μία από τις λύσεις είναι η στροφή σε εργασίες τραπεζικού χαρακτήρα, όπως ο δανεισμός. Οι ασφαλιστές δεν διατηρούν, βεβαίως, την κλασική μορφή καταθέσεων, αλλά έχουν μεγάλα επενδυτικά χαρτοφυλάκια τοποθετημένα, συνήθως, σε περιουσιακά στοιχεία, όπως ομόλογα ή μετοχές, με μικρότερα ποσά σε μετρητά και εναλλακτικά περιουσιακά στοιχεία, όπως η συμμετοχή σε ιδιωτικά επενδυτικά κεφάλαια και ακίνητα.
Κάποιοι ασφαλιστικοί όμιλοι, όπως η Allianz, o μεγαλύτερος σε κεφαλαιοποίηση ασφαλιστικός όμιλος στην Ευρώπη, επεκτείνουν το φάσμα των εναλλακτικών αυτών επενδύσεων σε υποδομές ή ακόμα και σε απευθείας εξασφαλισμένα δάνεια προς τον τομέα των ακινήτων ή και σε εταιρείες. Ένας επιπλέον λόγος γι’ αυτή την επιλογή είναι και η υποχώρηση του τραπεζικού τομέα στις χορηγήσεις μακροχρόνιων δανείων.
Αν και οι ασφαλιστικές διοχετεύουν πολύ μικρό μέρος των χαρτοφυλακίων τους σε τέτοιου είδους δραστηριότητα, ήδη ο αρμόδιος επόπτης απηύθυνε προειδοποιήσεις πως, εάν οι ασφαλιστικές εμπλέκονται σε δραστηριότητα που προσομοιάζει στην τραπεζική, θα πρέπει να είναι προετοιμασμένες ότι θα ελέγχονται και θα αντιμετωπίζονται όπως ακριβώς και οι τράπεζες.
