της Δήμητρας Καζάντζα
Η Υγεία θα βρίσκεται πάντα στο επίκεντρο. Πρόκειται για το πολυτιμότερο αγαθό και συνάμα το ακριβότερο. Έχει συμβάλει, μαζί με πολλούς άλλους παράγοντες βεβαίως, στον εκτροχιασμό κρατικών προϋπολογισμών, έχει φορτώσει με ζημίες τις ασφαλιστικές εταιρείες, έχει στοιχίσει στους Έλληνες πολίτες πολλά δις ευρώ.
Οι πρωτόγνωρα δύσκολες οικονομικές συνθήκες που ζούμε σήμερα, έχουν μειώσει τη δυνατότητα των καταναλωτών να προσφεύγουν στον ιδιωτικό τομέα υγείας, με τη συχνότητα που το έκαναν παλαιότερα, ειδικά εάν δεν έχουν ένα ασφαλιστικό πρόγραμμα. Και αν και παρατηρείται μία αύξηση –στο 40% υπολογίζεται– της ζήτησης υπηρεσιών υγείας στο δημόσιο τομέα, δεν υπάρχει αντίστοιχη δυνατότητα προσφοράς από μέρους του, αφού ακριβώς λόγω των οικονομικών προβλημάτων αλλά και για πολλούς άλλους λόγους που δεν είναι της παρούσης, το δημόσιο σύστημα υγείας αποδυναμώνεται και απαξιώνεται καθημερινά, αδυνατώντας να προσφέρει αυτό που ζητούν και θα έπρεπε να έχουν οι πολίτες.
Το μεγαλύτερο έλλειμμα φαίνεται να εντοπίζεται στην πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας. Αφενός, γιατί η βιασύνη με την οποία προωθήθηκαν κάποιες αλλαγές στο συγκεκριμένο κομμάτι (βλέπε ΕΟΠΥΥ) επιδείνωσαν το ήδη μεγάλο πρόβλημα εξυπηρέτησης των πολιτών. Αφετέρου, γιατί και οι ασφαλιστικές εταιρείες σχετικά πρόσφατα άρχισαν να ρίχνουν το βάρος σ’ αυτό το κομμάτι.
Την ίδια στιγμή, ο ιδιωτικός τομέας παροχής υπηρεσιών υγείας, βλέποντας τα έσοδά του να ακολουθούν μια ξέφρενη κούρσα προς τα κάτω, θέλησε να αξιοποιήσει τα κενά που προαναφέραμε και να ανταποκριθεί στη ζήτηση που υπάρχει για οικονομικές υπηρεσίες υγείας.
Στο πλαίσιο αυτό, πολλά γνωστά ιδιωτικά νοσηλευτήρια και διαγνωστικά κέντρα έχουν εκδώσει κάρτες υγείας –κάποιες σε συνεργασία με τραπεζικά ιδρύματα παρουσιάστηκαν ως μίνι ασφαλιστικά προγράμματα–, μέσω των οποίων δίδεται η δυνατότητα στον καταναλωτή που θα τις αγοράσει να έχει πρόσβαση σε έναν αριθμό δωρεάν υπηρεσιών και σε εκπτώσεις, ανεξάρτητα από την ηλικία και το ιστορικό της υγείας του. Μάλιστα, ως ένα βαθμό, που όλο αυξάνεται, αξιοποιούνται και από ασφαλιστικούς διαμεσολαβητές, σε πολλές περιπτώσεις σε συνεργασία με τις ασφαλιστικές τους εταιρείες, για πελάτες τους που δεν έχουν τη δυνατότητα (λόγω ηλικίας, κατάστασης υγείας ή οικονομικών) να αγοράσουν ένα ασφαλιστήριο συμβόλαιο υγείας.
Καθώς, όμως, η ζήτηση για οικονομικές υπηρεσίες υγείας αυξάνει, αυξάνει και η προσφορά τέτοιου είδους καρτών, μέσα από εταιρείες πλέον, οι οποίες συνεργάζονται, όπως διαφημίζουν, με ένα μεγάλο αριθμό κλινικών, διαγνωστικών κέντρων, ιατρών.
Σε λίγο, όπως πάνε τα πράγματα, θα βρίσκουμε τέτοιου είδους κάρτες και υπηρεσίες ακόμα και στα …ράφια των σούπερ μάρκετ.
Στα …ράφια, πάντως, των ηλεκτρονικών σουπερμάρκετ, διαφημίζεται πληθώρα προϊόντων-υπηρεσιών τέτοιου είδους, πολλές φορές ανάκατα και με άλλα, λίγο ή καθόλου σχετικά, προϊόντα, όπως υπηρεσίες σπα, κομμωτηρίου, γυμναστηρίου, βιβλία, ταξίδια και ό,τι μπορεί ο καθένας να φανταστεί!
Παράλληλα, σε ανάπτυξη βρίσκονται ιατρικά portals, τα οποία επίσης διαφημίζουν τη συνεργασία τους με μια σειρά νοσοκομείων, κλινικών, διαγνωστικών κέντρων και γιατρών, και δίνουν ακόμα και μέσω e-mail ή τηλεφώνου απαντήσεις σε προβλήματα υγείας.
Τη νομιμότητα όλων αυτών των εταιρειών, να προωθούν υπηρεσίες υγείας, την αμφισβητούν έντονα οι ιατρικοί σύλλογοι. Ο Ιατρικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης, μάλιστα, κατέθεσε πρόσφατα έγγραφο στον Εισαγγελέα, ζητώντας να ελέγξει συγκεκριμένη εταιρεία που δραστηριοποιείται τόσο στην Αθήνα όσο και τη Θεσσαλονίκη, υποστηρίζοντας ότι οι δραστηριότητές της δεν είναι σύμφωνες με το πλαίσιο διαφήμισης των ιατρών, όπως αυτό ρυθμίζεται από τα άρθρα 17 και 18 του Κώδικα Ιατρικής Δεοντολογίας (Ν. 3418/2005 ΦΕΚ 287).
Το πρόβλημα για τους καταναλωτές, πάντως, βρίσκεται αλλού. Βρίσκεται στο γεγονός ότι οι άνθρωποι που στελεχώνουν τα γραφεία εξυπηρέτησης νοσηλευτηρίων και διαγνωστικών κέντρων, φαίνεται να αγνοούν –και υπήρξαμε αυτήκοοι μάρτυρες– ακόμα και την κάρτα που έχει εκδώσει το δικό τους νοσηλευτήριο ή διαγνωστικό κέντρο, πολύ περισσότερο, δε, εκείνες τις κάρτες που είναι …πολυσυμμετοχικές. Και αν την κάρτα αυτή την έχει αγοράσει ο καταναλωτής με τη μεσολάβηση του ασφαλιστή του ή της ασφαλιστικής του εταιρείας, άντε και θα βγουν εκείνοι μπροστά να …καθαρίσουν, όπως γίνεται συνήθως. Τι γίνεται, όμως, όταν η αγορά έχει γίνει μέσω μιας πλατφόρμας στο internet ή μέσω ενός απρόσωπου τηλεφωνητή/τριας;
Πολύ φοβούμαστε ότι τα προβλήματα στον τομέα παροχής υπηρεσιών υγείας θα εντείνονται, όσο εντείνονται τα οικονομικά προβλήματα της χώρας, και θα αυξάνει και η αγωνία του κόσμου για το πώς θα καλύψει αυτές του τις ανάγκες. Ακόμα κι αν, καταρχάς, μπορεί να δεχτεί κανείς ως αναγκαίες, θεμιτές και στη σωστή κατεύθυνση τις όποιες προσπάθειες για ποιοτική και ταυτόχρονα οικονομική παροχή υπηρεσιών υγείας στους πολίτες, εξίσου θα πρέπει να προβληματιστούμε σοβαρά για τον τρόπο που αυτές παρέχονται. Η Υγεία είναι πολύ σοβαρό ζήτημα για να παίζει κανείς μαζί της.
