του Δημήτρη Ρουχωτά
Mετά την κατάρρευση των Δίδυμων Πύργων, οι φίλοι μας οι Αμερικανοί συγκλόνισαν και πάλι την παγκόσμια κοινότητα με την κατάρρευση των οικονομικών πύργων.
Όσα μέλη του δύσμοιρου αυτού πλανήτη δεν πεινάνε, δεν διψάνε και δεν λιμοκτονούν, αγωνιούν για τον καπιταλισμό, το νέο φιλελευθερισμό και το σοσιαλισμό.
Διλήμματα για το εάν το Κράτος πρέπει να στηρίζει τις Τράπεζες ή για το εάν το ΚΡΑΧ αφορά το αγγλοσαξονικό μοντέλο ή όχι είμαστε βέβαιοι ότι αφορούν μόνον εμάς τους λίγους.
Η αλόγιστη σπατάλη των οικονομικών και φυσικών πόρων του πλανήτη αφορά την αλαζονική κοινωνία των ολίγων.
Των ολίγων που κατοικούν στην κοινότητα του “Πλουτοστάν” και έχουν για “εργαζόμενούς” τους κατοίκους του πλανήτη ΓΗ.
Οι τράπεζες –το έχουμε ξαναγράψει, αλλά ποιος μας ακούει– διέλυσαν τα εθνικά νομίσματα, κατάργησαν τα εθνικά σύνορα, συμμάχησαν και συνεργάσθηκαν με τη θρησκεία.
Η άυλη νέα οικονομία θεοποίησε το δανεισμό και έθρεψε τον καταναλωτισμό.
Οι ημέρες της …αποταμίευσης έπαψαν να εμπνέουν διαγωνίσματα έκθεσης στα Δημοτικά και τα Γυμνάσια.
Το διαδίκτυο έδωσε ευκαιρίες σε όλους να τζογάρουν στα Χρηματιστήρια όλου του κόσμου αλλά και στα καζίνο, όπου γης.
Με μια χρυσή κάρτα, μπορείς να αγοράσεις σύντροφο, σκάφος, σπίτι, αυτοκίνητο, να κλείσεις κρεβάτι σε νοσοκομείο, σε ξενοδοχείο αλλά και στα τουριστικά γραφεία που υπόσχονται διακοπές στο …διάστημα.
Οι …”Ρομπέν” έπαψαν να είναι των Δασών και έγιναν των Σούπερ Μάρκετ και των Τραπεζών.
Οι θρησκευτικοί ηγέτες έγιναν ρυθμιστές ακόμη και για το εάν θα πραγματοποιηθούν αναίμακτα οι Ολυμπιακοί Αγώνες (ιδέ Δαλάι Λάμα), έγιναν προπομποί της κατάρρευσης του κομουνιστικού συστήματος (ιδέ Πάπα Ιωάννη Παύλο Β’ και γεγονότα της Πολωνίας), έγιναν ρυθμιστές στην αραβοϊσραηλίτικη διαμάχη (ιδέ Πατριαρχείο Ιεροσολύμων και Αλεξανδρείας), έγιναν ακόμη και …Γιάπις-Κτηματομεσίτες (ιδέ στην αυλή μας, την ιστο-ρία της Ιεράς Μονής Βατοπεδίου).
Η ελληνική μυθολογία και η ιστορία του Μίδα καθίστανται λίαν επίκαιρες για τη φρενίτιδα του πλουτισμού, όχι μόνον των Νεοελλήνων αλλά όλων των κατοίκων του “Πλουτοστάν”.
Τα παιδιά μας, τα κακομαθημένα παιδιά μας, ίσως είναι τυχερά μέσα στην ατυχία τους, γιατί θα πρέπει να αγωνιστούν τον υπέρ πάντων αγώνα της Μηδενικής Βάσης, για την Οικονομία, την Ηθική, τη Θρησκεία.
10 Νούμερα!
85 δισ. δολάρια έδωσε-δάνεισε η Κυβέρνηση των ΗΠΑ για το
79,9% του μετοχικού κεφαλαίου της AIG.
1850 ήταν το έτος ίδρυσης της Lehman Brothers.
60 δισ. δολάρια ήταν το έλλειμμα που την οδήγησε στην πτώχευση.
25.000 έως 35.000 υπάλληλοι έχασαν τη δουλειά τους σε όλο τον κόσμο με την πτώχευση της Lehman.
500 δισ. δολάρια είναι μέχρι στιγμής οι βεβαιωμένες ζημιές και οι μαζικές διαγραφές χρεών που ανακοίνωσαν από το 2007 μέχρι σήμερα οι Τράπεζες.
54 δισ. ευρώ είναι τα διαθέσιμα κεφάλαια της Allianz.
22 εκατ. δολάρια Bonus είχε πάρει το 2007 ο κ. Ρίτσαρντ Φαλντ της Lehman.
354 εκατ. δολάρια εισέπραξε ο προαναφερόμενος ως αμοιβές την τελευταία πενταετία.
AIG: ένας από τους μεγαλύτερους ασφαλιστικούς ομίλους στον κόσμο, με 74.000.000 πελάτες, 700.000 συνεργαζόμενους διαμεσολαβητές, 116.000 υπαλλήλους, με παρουσία σε περισσότερες από 130 χώρες στον κόσμο και με ενεργητικό που υπερβαίνει το $1 τρισ.
Μετά την πτώχευση της Lehman Brothers, το AIG βρέθηκε σε δεινή θέση, ένα βήμα πριν την κατάρρευση, προκαλώντας παγκόσμιο σοκ –στην κυριολεξία– στις αγορές.
Η Federal Reserve Bank (η ομοσπονδιακή τράπεζα των ΗΠΑ, δηλαδή το Κράτος), για να αποσοβήσει τον κίνδυνο της κατάρρευσης, αποφάσισε να ενισχύσει τον Όμιλο με ένα διετές δάνειο $85 δισ., αποκτώντας το 79,9% του μετοχικού του κεφαλαίου.
Σ’ αυτόν το χρονικό ορίζοντα των δύο χρόνων από σήμερα, το AIG θα πρέπει να βρει τον τρόπο να αντεπεξέλθει στη βαριά του υποχρέωση και να διαχειριστεί επιτυχώς την ύπαρξη του ονόματός του στην παγκόσμια αγορά.
