Πόσους ασφαλιστές προσκάλεσε η δική σας ασφαλιστική εταιρεία;
Μια ακόμα ενδιαφέρουσα ημερίδα της ΕΑΕΕ για τις εξελίξεις στον ασφαλιστικό κλάδο (αναφερόμαστε στην ημερίδα της 6ης Φεβρουαρίου για την «Πρόληψη και την Ασφάλιση ως ασπίδα προστασίας για τη ζωή και την υγεία», παρουσίαση της οποίας γίνεται σε επόμενες σελίδες) και το ακροατήριο μονοπώλησαν τα στελέχη των εταιρειών μελών της Ένωσης.
Βεβαίως, τα όσα ελέχθησαν ενδιαφέρουν και underwriters και διευθυντικά στελέχη, ωστόσο οι ασφαλιστές είναι εκείνοι που λαμβάνουν τη λιγότερη ενημέρωση συνήθως, με αποτέλεσμα συχνά να προσέρχονται στη “μάχη” ενημέρωσης και ασφάλισης του υποψήφιου πελάτη με …λειψά εφόδια. Αναρωτιέται κανείς, τα τμήματα marketing και εκπαίδευσης των εταιρειών αλλά και οι Δ/νσεις Πωλήσεων προτρέπουν τους ασφαλιστές τους να παρακολουθούν ημερίδες σαν αυτή της ΕΑΕΕ, το ίδιο επίμονα όσο για τα εσωτερικά τους σεμινάρια και εκπαιδεύσεις;
Σε σχετική ερώτηση, πάντως, του κ. Ταγκόπουλου, για το πόσοι από τους παρευρισκομένους στην ημερίδα ανήκουν στα δίκτυα, ήταν ζήτημα αν σήκωσαν το χέρι τους 10 άτομα! Η απουσία αυτή πώς να εκληφθεί, άραγε; Αδιαφορία από τη μεριά τους; Έλλειψη ενημέρωσης για την πραγματοποίηση της ημερίδας από τις εταιρείες τους; Ή βεβαιότητα ότι θα ενημερωθούν για τα τεκταινόμενα από τον κλαδικό Τύπο (το μόνο όπως φαίνεται που ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα της ΕΑΕΕ!) –ελπίζουμε να είναι αυτό το τελευταίο η αιτία!
Στην ΕΚΠΟΙΖΩ, αδερφές μου…
Στην ίδια ημερίδα τέθηκε, για άλλη μια φορά, το ζήτημα της ισοβιότητας των νοσοκομειακών. «Σε λίγο οι εταιρίες δεν θα μπορούν να προσφέρουν τέτοια συμβόλαια», είπε χαρακτηριστικά ο Δ/νων Σύμβουλος της Εθνικής Ασφαλιστικής, κ. Δ. Παλαιολόγος (ο ίδιος έχει θέσει το ζήτημα και στο παρελθόν), τονίζοντας ότι θα πρέπει η ασφαλιστική αγορά να το δει πολύ σοβαρά.
Το υψηλό κόστος των αποζημιώσεων που καλούνται να πληρώσουν οι εταιρείες, το οποίο δεν συνάδει με τα ασφάλιστρα που εισπράττουν, τείνουν να δημιουργήσουν έναν κλάδο εξίσου ζημιογόνο με τον κλάδο αυτοκινήτου. Αυτή η κατάσταση έχει βγάλει στην επιφάνεια κόντρες που καλά κρατούν χρόνια τώρα. αναλογιστών-μάρκετινγκ, δικτύων-εταιρειών.
Οι αναλογιστές λένε ότι από την αρχή έκρουαν τον κώδωνα του κινδύνου και κατηγορούν τα τμήματα μάρκετινγκ ότι δεν τους έλαβαν υπόψη όταν τους ζητούσαν να είναι πιο φειδωλοί στις καλύψεις που πρόσφεραν (απεριόριστα, κάρτες νοσηλείας, κ.ά.), με αποτέλεσμα να έχει δημιουργηθεί μία γενιά “καλομαθημένων” κατόχων συμβολαίων, με πληθώρα καλύψεων σε ιδιαίτερα χαμηλές τιμές. Το ίδιο χαμηλές, όμως, δεν είναι και οι χρεώσεις των παρόχων υπηρεσιών υγείας. «Μας ξεσχίζουν!», ανέφερε χαρακτηριστικά στην εν λόγω ημερίδα ο κ. Τ. Παγώνης, Γενικός Δ/ντής της Εθνικής Ασφαλιστικής.
Ο κ. Παγώνης πρότεινε (προφανώς ειρωνικά) να καταφύγουν οι ασφαλιστικές εταιρίες στην ΕΚΠΟΙΖΩ ως καταναλωτές (κάτι ξέρει για την αποτελεσματικότητα του συγκεκριμένου φορέα!).
Αλλά, στην πράξη, όλα δείχνουν ότι πάλι με τον αδύναμο κρίκο αυτής της ιστορίας ετοιμάζονται να τα βάλουν, τον καταναλωτή, ζητώντας αύξηση των ασφαλίστρων και κατάργηση καλύψεων και της ισοβιότητας των συμβολαίων!
Τα δίκτυα, από την άλλη, διαμαρτύρονται και αντιδρούν σ’ αυτή την προοπτική, γιατί κάτι τέτοιο θα δημιουργούσε ζήτημα αξιοπιστίας του ασφαλιστή απέναντι στον πελάτη του.
«Πώς θα πω στον πελάτη μου, μετά από 20 χρόνια συνεργασίας, τη στιγμή που λόγω ηλικίας ενδεχομένως έχει κάποια προβλήματα υγείας και με χρειάζεται περισσότερο, ότι οι παροχές και οι καλύψεις που είχε παύουν να ισχύουν;», αναρωτήθηκε η ασφαλίστρια της ALICO, κα Φλ. Σαρρή. Άλλωστε, «ό,τι μας δίνετε όλα αυτά τα χρόνια πουλάμε», επισήμανε στην ίδια ημερίδα ο κ. Γιάγκος Παναγιωτόπουλος, ο οποίος θεωρεί ότι ο ασφαλιστής είναι εξίσου αδύναμος κρίκος με τον καταναλωτή σ’ αυτή την ιστορία και αυτός θα υποστεί, για άλλη μια φορά, τις συνέπειες των κακών επιλογών των ασφαλιστικών εταιρειών στην προϊοντική και τιμολογιακή τους πολιτική.
Αναμφισβήτητα, ο κλάδος υγείας έχει πρόβλημα. πρόβλημα που εντοπίζεται τόσο στο χώρο της κρατικής όσο και της ιδιωτικής ασφάλισης. Λάθη έχουν γίνει και μάλιστα πολλά. Η αίσθηση, όμως, είναι ότι κανένας δεν θέλει να αναλάβει τις ευθύνες του και προτιμά να τις μετατοπίζει στους άλλους και, βεβαίως, κυρίως στους αδύναμους άλλους!
Νεκτάριος έφη…
Το ενδιαφέρον των παριστάμενων κέρδισαν όλες οι παρουσιάσεις, συγκεκριμένες τοποθετήσεις όμως αξίζουν, λόγω επικαιρότητας και ειλικρίνειας, ιδιαίτερου προβληματισμού. Παράδειγμα, οι δηλώσεις του καθηγητή Μ. Νεκτάριου περί άσχετων κομματικών εγκάθετων σε θέσεις κλειδιά του δημόσιου αλλά και του ιδιωτικού τομέα, που δεν έχουν τη γνώση και τις ικανότητες να αντιμετωπίσουν την πολυσυζητημένη κρίση. Η διαπίστωση του ιδίου για την έλλειψη σοβαρών επιχειρηματικών συμφωνιών στο σύνολο των αγορών και όχι μόνο στην ασφαλιστική, αλλά και η επισήμανσή του σχετικά με τον κλάδο έγείας, πως φαινόμενα όπως οι κάρτες νοσηλείας, οι απεριόριστες καλύψεις, τα deductibles, είναι μόνον ελληνικά. Όπως ο ίδιος ανέφερε, στοιχειώδης συνεννόηση μεταξύ των ασφαλιστικών εταιρειών, ώστε να αντιμετωπίσουν την εκμετάλλευση και τις υπερχρεώσεις που υφίστανται από το μπλοκ των ιδιωτικών νοσοκομείων, απλά δεν υπάρχει. Αυτή την αδυναμία, στην καλύτερη περίπτωση, δεν καλούνται να πληρώσουν, και μάλιστα πολύ ακριβά, οι κάτοχοι νοσοκομειακών προγραμμάτων, με την κατάργηση της ισοβιότητας που διεκδικούν εξέχουσες προσωπικότητες της ασφαλιστικής βιομηχανίας;
Επανάληψη μήτηρ μαθήσεως…
Στη γενικότερη γκρίζα εικόνα που επικρατεί στον κλάδο έγείας και την εξαιρετικά επιζήμια, για τις ασφαλιστικές εταιρείες, συνεργασία τους με τους παρόχους υπηρεσιών έγείας, αναφέρθηκε εύστοχα και ρεαλιστικά ο καθηγητής οικονομικών της έγείας, κ. Λ. Λιαρόπουλος, στη σχετική ημερίδα της ΕΑΕΕ. Δίχως περιστροφές και ευχολόγια, ο καθηγητής επισήμανε παραλείψεις, κακές πρακτικές αλλά έδωσε και διεξόδους και προτάσεις στην αγορά, για μια ακόμα φορά.
Η ενασχόλησή του με το θέμα και ανάλογα η εμπειρία του μετράει πολλά χρόνια. Ήδη, από το 1990, υπήρξε επιστημονικός υπεύθυνος έρευνας με τίτλο «Εναλλακτικές λύσεις στη χρηματοδότηση και παροχή των υπηρεσιών υγείας» (Οκτώβριος 1992).
Η έρευνα περιλαμβάνει χρησιμότατα συμπεράσματα και διαπιστώσεις και επισημαίνει κακές πρακτικές που ακολουθούνταν ήδη από τη δεκαετία του ’80. Αν και έχουν περάσει 17 χρόνια από τη σύνταξή της, ξεφυλλίζοντάς την διαπιστώνει κανείς ότι τα προβλήματα στο χώρο είτε έχουν παραμείνει ίδια είτε εξελίχθηκαν σε δυσεπίλυτα και αδιέξοδα. Είναι οπωσδήποτε ενδεικτικό της αδιαφορίας εκ μέρους των διοικήσεων των εταιρειών, το γεγονός ότι από το σύνολο της αγοράς, στο οποίο απευθύνθηκε ο καθηγητής για ενημέρωση και στοιχεία, μόνο δύο ουσιαστικά ανταποκρίθηκαν, η Generali Life και η Μetrolife, και αυτό έχει την ιδιαίτερη σημασία του καθώς σε μεγάλη πλειοψηφία οι ίδιοι άνθρωποι βρίσκονται και σήμερα σε ανώτατες διοικητικές θέσεις και παραπονούνται για τα προβλήματα του κλάδου προτείνοντας εκσυγχρονισμό, “εξευρωπαϊσμό” και πλήρη αναθεώρηση της λειτουργίας του.
Ενδεικτικά, αντιγράφουμε από τα συμπεράσματα της ερευνητικής ομάδας, υπενθυμίζοντας ότι η μελέτη δεν περιορίζεται στην εξέταση των ιδιωτών παρόχων υπηρεσιών υγείας, αλλά αναφέρεται και στις παροχές του ΕΣέ:
«… Η οικονομική και μόνον εξασφάλιση απέναντι στον κίνδυνο της αρρώστιας, δεν είναι το μόνο ζητούμενο σε μια σύγχρονη κοινωνία, όπου η υπάρχουσα υποδομή δεν ικανοποιεί τις ανάγκες του ανθρώπου. Δεν έχει νόημα να υπερκαλύπτεται ο οικονομικός κίνδυνος και ταυτόχρονα να μένει στάσιμη η ποσότητα των διαθέσιμων υπηρεσιών υγείας, να υποβαθμίζεται η ποιότητα νοσηλείας ή να προσφέρεται μέσα από ένα σύστημα που υπολειτουργεί με προδιαγραφές περασμένων δεκαετιών. Η μορφή της Ιδιωτικής ασφάλισης έγείας με την έννοια της αντιμετώπισης των οικονομικών μόνο κινδύνων ή της εξασφάλισης μεγαλύτερων ανέσεων στη νοσηλεία, είναι όχι μόνο παρωχημένη αλλά και οικονομικά και κοινωνικά επιβλαβής.
Στο σημείο αυτό, ίσως θα μπορούσε η ιδιωτική ασφάλιση έγείας να προσφέρει πολλά. Για να έχει, όμως, η ιδιωτική ασφάλιση αποτέλεσμα και νόημα πρέπει να συνεισφέρει στη δημιουργία σύγχρονης και αποτελεσματικής υγειονομικής υποδομής, εντεταγμένης μέσα στο γενικότερο σχεδιασμό και έλεγχο του Εθνικού Συστήματος έγείας. Τέτοια υποδομή θα μπορούσε να δημιουργηθεί στη βάση προγραμματικών συμφωνιών με το κράτος και να προσφέρει υψηλού επιπέδου υπηρεσίες υγείας, σύγχρονες, λιγότερο δαπανηρές, αποτελεσματικές και ασφαλείς. Και φυσικά τότε μόνο θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για καθεστώς πραγματικά ελεύθερης αγοράς, για πραγματικές επιλογές για τον ασφαλισμένο και για συμπληρωματικότητα της Ιδιωτικής ασφάλισης έγείας».
Εάν και εφόσον οι ελληνικές εταιρείες αλλά και οι ξένες που λειτουργούν στη χώρα υπό το ελληνικό καθεστώς, δεν κατορθώσουν να υιοθετήσουν τις πρακτικές που θα οδηγήσουν τον κλάδο σε βιωσιμότητα και αργότερα κέρδη, χωρίς να μετακυλίσουν τα κόστη αποκλειστικά στους καταναλωτές και να ψαλιδίσουν την ποσότητα και το είδος των παροχών, υπάρχει εναλλακτική λύση για τον Έλληνα καταναλωτή; Σε αυτό το ερώτημα ίσως μια απάντηση θα μπορούσαν να δώσουν κάποιοι ανεξάρτητοι επαγγελματίες ασφαλιστές, που ήδη συνεργάζονται με κορυφαίες εταιρείες του εξωτερικού, στην ασφάλιση έγείας.
Για όσους επιθυμούν να ενημερωθούν περισσότερο σχετικά με τη δραστηριότητα του καθηγητή Λ. Λιαρόπουλου και να εκφράσουν απόψεις, για προβληματισμούς και συζητήσεις, σχετικά με το σύστημα έγείας στην Ελλάδα, μπορούν να συμμετάσχουν στο Παρατηρητήριο έγείας, επισκεπτόμενοι το blog του καθηγητή, στην ηλεκτρονική διεύθυνση www.liaropoulos.wordpress.com.
Απόψεις μιας ασφαλίστριας προς την ΕΑΕΕ
«Στις 6 Φεβρουαρίου, παρακολούθησα την Ημερίδα της Ε.Α.Ε.Ε. Δραστηριότητες τέτοιες είναι πολύ ελκυστικές για μένα, μια και μου δίνουν διαρκή εκπαίδευση σε γνώση και εμπειρία, όσον αφορά στην επαγγελματική μου δραστηριότητα.
Προερχόμενη από το χώρο του Ε.Μ.Π. ως παιδεία και έχοντας ασκήσει τις αρχιτεκτονικές δυνατότητες ως ελεύθερος επαγγελματίας από το 1976, ανελλιπώς, αναγκάστηκα να κάνω στροφή επαγγέλματος το 1996, προκειμένου να είμαι πιο ευέλικτη σε χρόνους δραστηριότητάς μου, έτσι ώστε να μην υπολείπομαι στο ρόλο της μάνας απέναντι στα δυο παιδιά μου, που ήταν και είναι για μένα η προτεραιότητά μου. Επέλεξα λοιπόν να δραστηριοποιηθώ ως ασφαλίστρια ζωής και αγάπησα το νέο επάγγελμά μου όσο και το προηγούμενο. Η επιλογή μου βασίστηκε στη διαφάνεια, ακεραιότητα και συνέπεια της Εταιρείας, στοιχεία που μου επιβεβαιώνονται διαρκώς από τότε ως σήμερα.
Ακούγοντας στη διάρκεια της ελεύθερης συζήτησης, που ακολούθησε τους ομιλητές του συνεδρίου, τη σκέψη να καλύπτουμε τους πελάτες μας με 20ετούς διάρκειας νοσοκομειακά προγράμματα, λόγω του υψηλού κόστους των αποζημιώσεων, αναγκάστηκα να διαμαρτυρηθώ έντονα σε μια τέτοια πρόταση. Όταν εμείς οι ασφαλιστές καταθέτουμε ψυχή απέναντι στον κάθε υποψήφιο πελάτη μας, για να τον ενημερώσουμε πάνω στα ελλείμματα της δημόσιας ασφάλισης, να τον ευαισθητοποιήσουμε στις ευθύνες του στην οικογένειά του και τον ίδιο, να εντοπίσουμε τις ανάγκες του και τις δυνατότητές του και εν τέλει να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη του προς την εταιρεία μας, χτίζοντας γέφυρα τον εαυτό μας, πουλώντας πρώτα τη δική μας τιμιότητα και το γνήσιο ενδιαφέρον μας προς αυτόν, για να πειστεί να ασφαλιστεί, πώς είναι δυνατόν να κάνουμε τη δουλειά μας με πάθος και πίστη, αν η ίδια η εταιρεία στερήσει τη δυνατότητα αυτή, εφαρμόζοντας προστασία περιορισμένου χρόνου;
Αναγνωρίζω ότι το αβάσταχτο κόστος εταιρειών στις αποζημιώσεις εγκυμονεί κινδύνους στη βιωσιμότητά τους. Μήπως θα ήταν όμως ωφελιμότερο να εργαστούμε λαμβάνοντας υπ’ όψιν αυτή τη σοβαρή παράμετρο, αναθεωρώντας το ύψος του κόστους τέτοιων προγραμμάτων καθώς και το ποσοστό αναπροσαρμογής τους, έτσι ώστε να παραμείνουν οι εταιρείες ιδιωτικής ασφάλισης υγιείς οικονομικά και επαρκείς στην κάλυψη των αναγκών για νοσηλεία στο μέλλον;
Κάνω λοιπόν έκκληση στην Ε.Α.Ε.Ε., σε εσάς που εργάζεστε χρόνια για τη στήριξη του ιδιωτικού ασφαλιστικού φορέα, να χρησιμοποιήσετε το επιστημονικό δυναμικό σας, που και τεχνογνωσία και εμπειρία έχει, ώστε να αντιμετωπίσουμε το σοβαρό αυτό ζήτημα. Έτσι οι πελάτες μας θα μας εμπιστεύονται και θα νιώθουν ασφαλείς μαζί μας και εμείς θα τους ασφαλίζουμε με σιγουριά.
Στις μέρες μας, που οι αξίες, το ήθος και η ανθρωπιά τείνουν να εξαφανιστούν, θα πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί, ειδικά όταν εκφράζουμε ιδέες για το χώρο μας. Διαφορετικά, πώς εμείς οι ασφαλιστές θα μπορούμε να συνεχίσουμε το έργο μας με επιτυχία και πάθος; Αυτό δεν είναι το ζητούμενο για εσάς, για εμάς, για όλους;
Με εκτίμηση,
Φλώρα Σαρρή
Ασφαλιστική Σύμβουλος Ζωής»
Σ.Σ.: Η κα Σαρρή ήταν εκείνη που άρθρωσε την αντίθεσή της, μέσα στην εκδήλωση, στο ύφος και τη λογική του ανθρώπου που αντιπροσωπεύει σαν πρώτος μεταξύ ίσων τις ασφαλιστικές εταιρείες.
Εμείς εκλάβαμε την παρέμβασή της ως εύστοχη, αξιοπρεπή και εύλογη αποδοκιμασία.
Πολύ “φοβούμεθα” ότι η αμφισβήτηση των ασφαλιστών της πρώτης γραμμής θα απαξιώσει “ηγετικές φυσιογνωμίες” της ασφαλιστικής αγοράς, που τα λάθη τους όχι μόνο δεν τα αναγνωρίζουν αλλά με απίστευτη ευκολία τα μετακυλύουν στις πλάτες των καταναλωτών.
